TADHANA
(Part II)TROY POV
The Day after tomorrow at yon na ang araw na yon mula nong kaarawan ni Tiyo Carlos. At kanailangan kung maunang bumalik ng manila kasi tinatawag na ako ng companya ko.
My secretary even told me nakailangan kung pumonta ng France para sa isang conference about Book Publishing Company at dumagdag pa ang taonang Free Book namin kaya mas sumakit ang ulo ko.
Hindi nga mona ako pinapauwe nila pero kailangan na talaga kaya wala din sila magawa.
They Understand what my current stand ngayon. Pero hindi parin nawawala sa isip ko na buhay ang peter ko at ang anak ko sa kanya.
I never loss hope about them, kaya habang subsub sa trabaho ay subsub din ako sa paghahanap sa kanila. Maybe I myself didnt do the things pero ang pera ko ay gamit na gamit para lang mahanap sila.
I love peter, no matter who and what he is, Dahil naniniwala ako na hindi kinikilala ng pag-ibig ang anumang uri ng kasarian o paniniwala. What love is , That is Love no boundaries and limitations even gender and Religious.
Nanghihina akong napaupo sa sofa ko dito sa condo dahil da jetlag. Kararating kolang din from Samar kaya mukha pa akong ewan.
Nakuha ng attention ko ang pagvibrate ng cellphone ko na nasa bulsa kolang din kaya kinuha ko ito.
Mapakla akong napangiti ng makita kung sino ang tumatawag. I answer it having a disgusting smile.
"Whats up Riza?" ani ko sa kabilang linya.
"Troy sorry for what I have done sa party, I was being eatin by the alcohol." turan nito sa kabilang linya na may paawa sound effect pa.
Para namang tatalab iyon sa akin.
"Its Okay, so nakauwe ka naman ba ng ligtas?" pakubwari kung pag aalalang tanong rito.
"Yeah I am fine, So better see each other later, I got to go " ani nito at parang nagmamadali pa.
"I see, goodbye then" tugon konaman at hindi na hinintay ang sasabihin pa nito at tuloyan ng pinatay ang tawag.
The next thing I did is to look at the kisame, kasi wala naman ang gagawin bukas pa ang balik ko sa trabaho. Napahilot ako sa ulo ko dahil bigla nalng itong sumakit.
"Damn nararamdaman konang stress ang week ko ngayon" ani ko sa sarili at tumayo't dumiritso sa kusina para kumoha ng malamig na tubig.
Napatigil ako sa isang picture na nasa labas ng ref nakalagay.
Malungkot ko itong kinuha at umopo sa gilid pader habang tinitingnan ang litrato namin ni Peter, I was taking in samar nong araw na binigyan ako ni Tiyo Carlos ng Task to win back Peter.
"Peter Where the hell are you?, Sana buhay kapa, Peter na miss na kita please come home" ani ko sa sarili ko habang pinagmamasdan ang liratong hawak ko.
Hindi korin namalayan na tumotulo na ang mga luha ko. At nanginginig ma din ang mga kamay ko.
I fucking miss him at walang araw na hindi lumipas na umaasa akong babalik siya.
BINABASA MO ANG
Red and Wine V3
RomanceThere is nothing more painful than a cut almost being healed, only to be reopened again. Don't try to wait out the healing process without a BandAid; ask the question that needs to be asked and find the answer that you needed. After two years, He is...