Pewnego dnia na obecnej Litwie urodził się mały Jacek Soplica. Był małym bucem, ale wszyscy go znosili, ponieważ nie mieli wyboru. Gdy trochę podrósł znalazł sobie przepiękną dziewoję (dziwkę) o imieniu Ewa z rodu Horeszko. Mieszkała w domu wraz z nieznajomym Gerwazym oraz ze swoim ojcem. Z racji tego, że Jacek był nieustępliwy postanowił dobrze ustawić się w życiu i wyjść za niby pisaną mu Ewunię, ale najlepszy pod słońcem ojciec dziewczyny stwierdził, że nasz bohater nie jest odpowiednim kandydatem. Nasz bohater obraził się i pierwszą napotkaną kobietę poślubił i zrobił jej najpiękniejszego na świecie chłopca ~ Tadeuszka Pedofilka. Depresja nie dawała mu spokoju, a jedynym lekiem na całe zło były trunki alkoholowe. Stwierdził, iż jako, że niedoszły teściu nie pozwolił rozwinąć mu skrzydeł w miłości z jego córką musi zginąć. W takim wypadku niedługo później ojciec Ewuni zaczął wąchać kwiatki od spodu. To ukazuje jak bardzo niepowstrzymany jest był Jacek. Po tej sytuacji okrzyknęli go WROGIEM NARODU... Niestety te wydarzenia spowodowały, że nasz bohater musiał uciec z kraju z klasą. Jedynym ratunkiem było zaszyć się w spokojnych kniejach klasztoru... Tam niemożliwie nawrócił się na dobrą drogę i pod przykrywką księdza Dżdżownicy powrócił w glorii i chwale do dawnego domu w Soplicowie. Przeżył tam piękne chwilę... Pewnego dnia rozpoczęło się polowanie. Jako iż Robacek dobrym chłopem był, a więc uratował kogoś na pewno przed wielkim, ogromnym, okazałym niedźwiedziem. Zabija więc go. Następnie Rosjanie postanowili napaść na Soplicowo. Po tej historii opowiedział wszystkim o swoim losie, wyznaje Tadeuszkowi, że jest jego tatusiem. Wszyscy odpuszczają mu jego przewinienia, a on umiera. Tak, że mocium panie...
