Chained Love (El Señorita Series #2)

Chapter 5

"May anak na babae si Lolo?" I exclaimed.

Hindi siya makapaniwala na may anak na babae ang lolo niya. No one know who's this princess. Wala siyang kilalang anak na babae ng lolo niya. And no one on the family know about this Vicente princess. Or sadyang mali ang nakarating na balita sa kaniya. Baka gino-good time lamang siya ng ate niya.

"Totoo. Narinig ko. Pinag-aawayan nila lolo at Lola iyon" saad ni Ate.

At kailan pa naging chismosa ang ate niya. Ngayon lamang ata ito naging chismosa. Lagi kasi siyang tahimik at hindi nag sasalita sa mga ganoong bagay.

"Tsk. Ewan ko sayo. Kailan ka pa naging chismosa. Ang alam ko hindi ka ganiyan" sambit niya bago tinapunan ng isang throw pillow ang ate niya.

"Narinig ko lang naman" muli niyang saad. Tumunog ang kaniyang cellphone at agad siyang napatingin sa akin.

"Sasagutin ko lang" paalam niya.

"Sure go ahead. Baka urgent" she said habang tumatango pa siya dito.

Nakalabas ang ate niya habang siya ay naiwan sa sala. Nakaupo siya habang tinatanaw ang malawak na pag-aari nila.

"Issa kumain ka na. Baka nasa deit ka na naman" wika ng isang pamilyar na boses mula sa kaniyang likuran.

Agad siyang panalingon sa pinangalingan ng boses na iyon. It was her yaya since she was a child. Nakapag-tataka man ay hindi na lamang niya pinansin iyon. Minsan niya na rin kasing narinig ang kaniyang Daddy tungkol sa personal na yaya niya. Tanging si Nanay Edita lamang ang tanging yaya na tumagal sa kaniya.

When she was a child she use to throw away her yaya. Ayaw niya ng bantay bagay na mas lalong ikinaiinis ng Daddy at Mommy niya. Bakit ba daw hindi na ako natuto at sumunod na lamang. She even compared me to my sister Manilene. Kesyo si Manilene ay masunurin. Paborito siya ng lahat. Kahit mga yaya ko noon ay mas gustong alagaan ang nakatatanda kong kapatid kesa sa akin.

"Gosh. Nanay Edita. You're coming back. Kamusta ang bakasyon Nanay?" I said while happily walking towards her direction at bigla siyang niyakap.

"Pasensya na. Natagalan ako. May mga inasikaso pa kasi ako tungkol sa anak ko" saad ni Nanay Edita.

Inakay ko siya mapunta sa sofa at pinaupo doon. Tanging si Nanay Edita lamang ang nakakaalam ng lahat ng hinaing niya sa buhay. The first time she saw Nanay Edita ay agad siyang pinagmasdan ng ginang.

Noong minsang iwanan siya ng kaniyang magulang sa poder nito ay hindi man lamang siya naka angal. Nanay Edita told her that she was nice. Talagang ganun lamang ang makikita ng iba dahil defence mechanism ko iyon. Kapag bago lamang kitang kakilala automatically ay mag susungit ako but later on I'll be a soft young lady na kailangan din ng pag mamahal at kalinga. Na kahit kailan ay hindi niya naramdaman. Only when her yaya was with her.

"Nag pakabait ka ba?" She asked me. Umiling ako sa kaniya. Hindi ako nag pakabait. Paano ako magiging mabait. Inaaway lagi ako ng mga tao dito. Noong nakaraang gabi ko lamang nakausap ng mahaba ang dalawa kong kapatid.

"Hindi. Lagi kaming nag aaway ni lolo. Lagi niya akong pinapahiya sa harap ng mga tao lalo na kapag may lalaki Nanay" sumbong ko sa kaniya. Kahit na alam ko namang wala siyang magagawa roon.

"Hayaan mo. Pasasaan ba at makukuha mo rin ang loob nila. Hala sige na. Mag aasikaso pa ako ng mga gamit ko. Gusto ko lang makita ka agad kaya ako pumunta dito" she said before kissing my forehead.

I heard her muttering something ngunit hindi iyon malinaw.

Ilang minuto makalipas noon ay bumalik naman na si ate habang nag mamadali. She kiss me cheek before going out of our house. May kikitain raw siya. Ang pinagtataka ko ay kung sino ang kikitain niya.