Nieuw jaar, nieuwe kansen. Eerst weer online les. We zitten weer thuis, in onze kamer, achter onze laptop, les te volgen. Het komt niet meer echt als een shock. Iedereen zag het aankomen, maar het is nog steeds wel erg jammer.
Ik ga het 3e uur in. Frans. Ik vind de leraar altijd wel heel erg aardig, dus ik heb er eigenlijk best zin in. Ik word in de zoom gelaten, maar ik ben nog bezig met mijn haar. Daar sta je dan, voor je laptop je haar aan het doen. Ik doe de clip in mijn haar en ga snel zitten. Ik doe de koptelefoon op en hoor mijn leraar. Ik heb nog steeds korte plukken aan de voorkant. Ze komen inmiddels iets onder mijn ogen. De plukken hangen voor mijn koptelefoon. Ik probeer ze erachter te krijgen, maar ze gaan de hele tijd terug. De leraar ziet het ook en zegt: 'Vervelend die plukjes, bij jou krullen ze in ieder geval wel, daar wacht ik nog op!' Ik weet dat Lisa ook meeluistert en stuur haar een berichtje. In het berichtje staat: 'Ik wacht nog op de dag dat ik er achter kom dat dit een nachtmerrie is!' Wij lachen allebei tegelijk heel hard. Omdat we nog niet met veel mensen in de online les zitten en er nog mensen bij moeten komen, valt het erg op dat wij tegelijk beginnen met lachen. Ik weet niet waarom, maar dit is zo grappig! Dan komt Rian ertussen: 'Wat is er zo grappig? Wij doen helemaal niks!' Ik zet mijn microfoon aan, maar ik zit nog steeds in de slappe lach.
'Toen jij zo zei: 'Ik wacht nog op de dag dat mijn plukjes krullen', stuurde ik Lisa een berichtje: 'Ik wacht nog op de dag dat ik er achter kom dat dit een nachtmerrie is'. Rian denkt dat ik gek ben geworden, maar ik heb veel plezier gehad, en Lisa ook!
JE LEEST
Hoe alopecia haar leven op de kop zette
SachbücherHallo! Dit boek gaat over een meisje genaamd Mirjam. Ze krijgt te maken met alopecia. Zij neemt jou in dit verhaal mee over hoe haar traject met alopecia verliep. Credits naar @lowalowa1 voor het maken van de cover!
