Naranasan niyo na ba yung mainlove?
Eh yung maduwag o matorpe.
Yung tipong hanggang tingin ka na lang.
Hanggang dun na lang ba talaga?
Paano kung magkaroon ka ng chance na makilala niya at mapansin ka ano gagawin mo?
Aamin ka na ba o magpapakatorpe ka nanaman?
Eh yung tipong nagkaroon ka na ng lakas ng loob.
Tapos huli na pala
Wala na siya...
===============================================
His POV
Fourth year college na ako last semester ko na sa kurso kong Fine Arts yun kasi yung fashion ko. Lalo na kapag may mga bagay na nakakabighani sakin kukuninko yung sketch pad ko tapos magsisimula na yung kamay ko sa pag-ukit. Wala akong kaibigan tanging yung pinsan ko lang babae ang minsan kong nakakausap loner kasi ako haha joke lang hindi naman sa loner ako talaga lang hindi ako mahilig makipag-usap sa mga ibang tao. Bookworm na nga ang tawag sakin ng pinsan ko kulang na nga lang daw pakasalan ko na. Pero akala ko magiging ganun na lang ako habang buhay pero hindi pala kasi nagbago ako simula nung makilala ko siya.
***
Papasok na ako first day of school kasi nasa gate na ako nun medyo na late kasi ako gawa ng traffic may nagkabanggaan kasi. Dali-dali na ako ng biglang may humintong taxi sa harapan ko. Natalsikan pa nga ako ng putik eh..
"Aishhh''.. OA lang hindi naman ganun karami.
Pupuntahan ko na sana yung taxi dahil sa inis ko at pagsasabihan ko na magdahan-dahan naman nang biglang bumaba yung sakay nun isang babae nagpasalamat siya dun sa driver.
"Sandali."sigaw ko.
Lumingon siya gulp.. Napalunok ako.
Biglang nagslow mo yung paligid then naririnig ko na lang yung sarili ko nagkatitigan kami.
1...
2...
3...
She smile a beautiful one.
Tapos umalis na rin siya patakbo sa loob ako eto naiwan tulala parang nanigas sa kinatatayuan.
*ding*ding*ding*
Saka lang ako nahimasmasan at naalala na may klase pa pala ako a hahanapin ko pa yung room ko kaya ayun takbo ako ng mabilis.
Resulta 30 minutes lang naman akong late hay buti na lang first day kaya pinagbigyan ako.
Pero wala na akong naintindihan buong klase hindi ko makalimutan yung mukha niya kaya ginawa ko inisketch ko na lang gamit ng pencil.
Alam ko sa sarili ko na hindi na ako ang dating ako. Oh kahit na ako pa rin may nabago na at nadagdag. In just three seconds I fell in love.
Never akong naniniwala sa Love at first sight lalo na sa 3 seconds in love lolo ko lang ang naniniwala dun kahit na palage niya kinukwento sakin yung unang babaeng nagpatibok ng puso niya sa loob ng three seconds but I never believe it kahit si daddy kasi bestfriend sila ni mommy since highschool. Since child I never believe that there's such thing as falling in love to a person with in just three seconds although I believe in true love but it takes time.
But since I saw her for the very first time within just three seconds I know that now I already believe that it exists.
3 Days Passed.
BINABASA MO ANG
Three Seconds In Love
Short StoryDo you believe in love at first sight? How about being in love in just three seconds.