Guardian angel

Het telefoontje

De wekker loopt af en het oorverdovend geluid klinkt door heel de kamer.

“Is het weeral ochtend?”, vraag ik me af.

Het lijkt wel of de nachten maar korter en korter worden.

Even kijk ik naar de klok die 7:00 uur aanduid.

“nog 5 minuutjes kan ik blijven liggen en dan moet ik er echt wel uit” bedenk ik bij mezelf.

Maar ik val weer inslaap en schrik me rond wanneer ik één uur later weer wakker word.

Snel doe ik mijn kleren aan en loop ik naar beneden.

Raar, maar er is niemand beneden, mama zal al gaan werken zijn en mijn broer die zal zich ook al overslapen hebben.

Ik ga aan de trap staan er roep met een luide stem: “Jayden, haast je! , we zijn al te laat op school”

Er komt een mompelend geluid uit de kamer van mijn broer maar daar hecht ik even geen belang aan, ik het is al laat genoeg!

Ik neem de cornflakes uit de kast en eet ze snel op.

Mijn broer komt van de trap af gestormd en roept: “gracie! Ben je nu helemaal gek geworden?!?”.

Met verbazende ogen kijk ik hem aan, “het is wel weekend hé, waarom zet je mij zo vroeg uit bed?”, zegt hij kwaad.

Ik werp een blik op de kalender en ja het is wel werkelijk zaterdag…

“ooh sorry jayden, ik zal gisteren per ongeluk mijn wekker hebben gezet, het spijt me zo!” zeg ik sip.

“Nu heb ik mij voor niets zo gehaast” ,denk ik bij mezelf.

Jayden kijkt al niet zo boos meer en komt naast mij zitten.

“geef mij de cornflakes eens” zegt hij terwijl hij wijst naar de doos met cornflakes.

Ik geef hem de doos en ineens begint hij te lachen.

“Wat is jouw probleem?”, vraag ik verbaasd.

Hij kijkt me aan terwijl hij nog steeds aan het lachen is: “je bent toch een speciaal geval hoor gracie! Zie ons hier nu zitten om 8 uur ’s morgens”

Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht en ik ben opgelucht dat hij het goed opvangt.

Mijn band met mijn broer is redelijk hecht, wij vertellen elkaar alles en we plagen elkaar graag.

Eigenlijk heb ik veel geluk om in zo’n leuk gezin te mogen opgroeien, een toffe broer en een goed zorgende moeder!

Wij hebben echt geen vader nodig om ons leven compleet te maken.

“gracie, wat ga je vandaag allemaal doen?” vraagt jayden.

Ik kijk hem bedenkend aan en zeg: “misschien naar de shopping, ik heb nog een nieuw kleedje nodig voor mijn verjaardag. Heb je zin om mee te gaan?”

Jayden gaat graag mee winkelen en knikt toestemmend.

“dan kan jij de tassen dragen” zeg ik al knipogend naar hem.

“zou jij niet beter opzoek gaan naar een lief om mee te winkelen ipv altijd jouw broer mee te nemen?” zegt Jayden al plagend. En hij loopt weg.

“ik krijg hem nog wel” , denk ik bij mezelf.

1 uur later

“Jayden , kom je nog straks is de shopping al gesloten!” roep ik voor zijn kamerdeur.

“ik ben er al” , zegt jayden terwijl hij zijn kamer komt uitgelopen.

Wanneer we net de deur willen uitlopen word ik opgebeld.

Ik kijk op mijn gsm en het is mijn moeder.

·         Hallo met gracie!

-      Gracie, is je broer daar ergens in de buurt?

·         Ja, we wouden net naar de shopping gaan.

-      Wil je jouw gsm even op speaker zetten, ik moet jullie iets vertellen!

Haar stem klinkt ernstig en ik zet hem snel op speaker.