TEHLİKELİ-GAY

26.Bölüm-Öpücük

Selamlar cancağızlarım,nasılsınız.Özleştik ya💋💋💋

Umarım bölüm yüzünüzde ufak da olsa tebbessüm oluşturur.

Hepinize iyi okumalar...

Akşam yemeği için Hakanı beklemişlerdi.İşden geldiği zaman gömleği kırışmış,saçları belliki elini defalarca içinden geçirdiği için karmakarışık duruyordu.Onlar sofrada otururken ağır adımlarla yaklaşıp yerine oturdu ve ne tesadüftür ki,yine yanında mavi kafa oturuyordu.

Asaf onu süzdükten sonra lafa girdi.

"Sorun neymiş?"

Hakan saatlerce aç kaldığı için dayanamayıp nefis görünen köfteden bir ısırık alarak cevap verdi.

"Aynur bugun aniden istifasını vermiş.Biliyorsun bir çok sorunu o hallediyordu.Şimdi bütün işler bana kaldı.Telefonunu da kapatmış,ulaşamıyorum."

Asaf düşünceli şekilde hiçbir yorum yapmadan kafasını eğip önündeki yemekle ilgilendi o andan sonra.Zaten bu aralar daha da az konuşup çok düşünür olmuştu.

Geceye doğru Ali uykusu geldiği için odasına geçmeye karar verdi.Kucağına kıvrılan küçük bedeni de alıp uykulu gözlerini ovuşturarak basamakları tırmanmaya başladı.Koridora dönüp ilerleyecekken arkasından duyduğu sesle durmak zorunda kaldı.

"Benimle gel."

Ondan bir kaç basamak altta olan Asaf durmadan bir kat daha üste çıkmaya devam etti.Ali şaşırsa da aynı zamandan çok sevinmişdi,bu gün de onunla birlikte uyuacağı için.Hemen peşine takılıdı diğerinin.

Odaya girdiklerinde adam direk soyunma odasına yönlenirken Ali rahat yatağa sırtüstü kendini atıp gözlerini kapattı.Bir kaç dakika içinde duyduğu adım sesleri olmasa nerdeyse uykuya dalmak üzereydi.Gözlerini zorlukla aralayıp önünde dikilebedene baktı.Asaf elinde bir tişörtle tepesinde dikilip kendisini izliyordu.

Debelenerek yatakta dizleri üzerinde konuma gelerek ellerini havaya kaldırdı.Belli ki diğerinin onunla bebekmiş gibi ilgilenmesi hoşuna gidiyordu.Asaf onun bu beklenti dolu hareketini hiç yadırgamadan üzerini çıkarıp kenara attı ve kendi kıyafetini giydirdi.Omuzlarına geniş gelen bu büyük tişörtle daha da tatlı görünüyordu küçük olan.

"Ben artık seninle mi uyuyacağım?"

Yatakta yine kıvrılıp küçük bir yumak halını alırken yüzünü ona çevirerek sormuştu.Asaf  yanına uzanarak onu kendisine doğru çekti bir eliyle.Nerdeyse üstünde yatıyordu şimdi Ali.Bir elini göğsüne koyup kafasını iyice boynuna yerleştirmişdi.

"Artık hep benimlesin."

Bazı kısımları moraran eliyle kumral saçları okşarken tavana vuran gölgeleri izleyerek yine düşünceye daldı.Şeytanla dans başlamıştı ve onun bu sefer kaybetmeye hiç niyeti yoktu.

-------------------------------

O günden sonra eve farklı bir düzen gelmişti.Ali tamamen Asafın odasına taşınmıştı ve onun eski odasını Emre için hazırlamışlardı.Her ne kadar Hakan onun yine dibinde olmasından rahatsız olsa da birşey diyememişti Asafa bu kararı yüzünden.Zaten onu gözetmek Hakanın göreviydi önceden de.Her ne kadar günün bir bölümünü şirkette geçirse de diğer bölümü ne kadar istemese de Emreyle beraber geçiyordu.

Kabul etmek istemese de ona alışıyordu gittikçe.En azından artık sinirden kızaracak raddeye gelmiyor,aptal şakalarına hiç takılmıyordu.Bir nevi bağışıklık kazanmıştı yani maviye karşı.O 'öpüşme' olayını hiç yaşanmamış gibi rafa kaldırmayı seçmişti,gariptir ki diğeri de bu konuyu bir daha açarak onu daha fazla zorlamamıştı.