"Merak etme polise gitmem"
"Nerden bileyim gitmiyeceğini"
"Orası sana kalmış ister inan ister inanma" deyip sırıttığımda düşünüyormuş gibi bir hali vardı artık neyi düşünüyorsa
Ellerimi göğsüne koyup iktirdiğimde
"İzin verirsen eve gideceğim" dedi...
Herzamanki gibi zorla yatağımdan kalkıp banyoya girmiştim elimi yüzümü yıkayıp dolabıma doğru yöneldim içinden askılı tişört onun üstüne oduncu gömleği açık renk kot şort ve beyaz converselerimi giyindim saçlarımı salınık bırakıp aşağıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
{Giyindikleri}
Aşağıya indiğimde hepsi masadaydı yanlarına gidip bende oturdum babam birden konuşunca ona baktım;
"Kızım bugün okula gitme istersen" bunu diyeceğini biliyordum ama bir yara yüzünden okulu asamazdım değilmi.
"Hayır baba küçük bir yaradan sebep okula gitmemezlik yapmıyacağım" deyip yemeğime geri döndüm.
"Peki ama eğer acı falan hissedersen beni ara ben gelir alırım seni" kafamı sallayarak onayladım.
Yemeğimi yedikten sonra okula gittiğimde sınıfımıza birinin geleceğini duymuştum çokta umrumda değildi aslında. Derse girdiğimizde Arda'nın bakışlarını üstümde hissediyordum kesin birşey diyecekti. Hoca sınıfa girerken arkasındada dünki sarı çocuk yani Emir gelmişti.
"Evet çocuklar bugün sınıfımıza yeni biri geldi daha doğrusu zaten okulumuzdaydı ama bu sınıfa geçiş yaptı Emircim yeni gelen arkadaşlarına kendini tanıt" Emir konuşmaya başlayınca birden gözlerini bana çevirdi
"İsmim Emir Güngör İstanbulluyum"
"Tamam oğlum istediğin bir yere geçebilirsin" Emir hocayı onaylayıp ortalardan bir sıraya geçmişti ve hala bana bakıyordu e haliyle bende bakıyordum aslında çok yakışıklı bir çocuktu mavi gözleri sarı saçları vardı boyunda uzundu. Gözlerine bakınca bana kocaman bir şekilde gülümsedi bende ona gülümseyince biran şaşırmıştı. Zaten anlamıyorum bu erkekler neden hep benim mimiklerime şaşırıyolar?.
Ders coğrafya olduğu için bütün ders uyumakla uyumamak arasında kalmıştım ve hala ders bitmemişti uykum geldiği için sıraya tam eğilicekken yaram bıçak gibi saplanmıştı ve buyüzden ağzımdan inleme çıkmıştı.
"Ahh!" elim direk yarama giderken bütün sınıf bana döndü hoca konuşmaya başlayınca ona baktım;
"Arya birşeyinmi var"
"Yok hocam siz devam edin" dediğimde birinin kolumdan asılıp yukarı kaldırdığını farkettim
"Var hocam siz devam edin Arya arkadaşımız hemen geliyor" Ardanın sesini duyunca ilk şaşırdım ama sonra hatırladım sınıfta sadece o biliyordu yaralandığımı çünkü onun yüzündendi.
Kolumu tutup beni dışarıya çıkardığında konuşmaya başladı
"Yaralı halinle niye okula geliyorsun!"diye bağırınca ilk şaşırdım, benimi düşünüyordu bu.
"Sanane ister gelirim ister gelmem" Dediğimde sinirlendiğini farkettim birden boğazıma yapışınca ne yapacağımı bilemedim
"Bana bak ikide bir bana karşı gelip durma" diye tısladı artık nefes alamıyor gibiydim ellerini ittirmeye çalıştım ama çekmedi en sonunda bütün gücümü kullanarak ittirdim onu geri çeklidiğinde dizlerimin üstüne düştüm yaramın acısı artmıştı ve nefes almam hala düzelmemişti kafamı kaldırdığımda kimse yoktu gitmişti beni böyle bırakıp insan bir yardım eder! Duvara yaslandığımda yarama baktım karnımdaki bez kanlanmıştı kafamı kaldırıp tavana baktım bir süre öyle durdum gözlerimin önüne mavi gözler gelince biran şaşırdım birsüre öyle durduktan sonra geri çekildi gözleri karnıma kayarken gözleri kocaman oldu. Yere çömelip yarama baktı
"İyimisin bu nasıl oldu" yarayı göstererek. sesini ilk defa duymuştum biraz garip gelmişti sesi ama şimdi onu düşünemezdim
"İyiyim yaralandım sadece beni buradan sınıfa götürebilirmisin" dediğimde ilk yarama baktı sonra yardım ederek kalmama yardım etti kolumu omzuna atmak için kaldırdığımda zorla attım mübarek boyu okadar uzunki kolum ağırmıştı.
Sınıfın kapısına vardığımızda Işıl beni beni görür görmez yanıma gelmişti bana yardım ediyim derken yaramada dokunduğu için gözlerimi yummuştum Emir kasıldığımı fark edince
"Işıl sen geç ben getiririm" dediğinde Işıl ilk ona sonra bana bakınca onaylarca gözlerimi kırptım ışıl'da tamam dercesine gözlerini kırptığında Emir beni sırama getirdi
arkaya baktığımda pislik Arda bize bakıyordu bok kafalı bıraktı gitti beni orada birde gözlerini dikmiş bana bakıyor.
Okul çıkışı böyle yürüyerek gidemeyeceğim için babamı aramıştım ama açmamıştı birde diyorki birşey olduğunda ara açmıyorsunki BE ADAM!!
Etrafıma bakarken Ardanın bana baktığını gördüm tam ağzını açmış birşey diyecekken Emir
"Seni eve götürebilirim istersen zaten karşı karşıyayız" dediğinde hiç tereddüt etmeden kabul etmiştim sonuçta yaralı bir insandım değilmi? Yürüyerek gidemezdim.
Emirle arabasına doğru ilerlerken arkama baktım Arda hala bana bakıyordu ona baktığımı görünce direk arabasına binerek gazı köklemişti.
Emir kapımı açtığında gülümsedim. Oda yanıma oturup arabayı sürmeye başlamıştı. Yanlız arabanın koltuğu acayip rahat tam uyumalık ama ben açken uyuyamıyordum ve şuan sanki karnımı kurtlar yemiş bitirmiş gibi hissediyorumdum oyüzden eve varmamızı bekledim.
Eve vardığımızda ikimizde arbadan inip karşı karşıya geldik gözgöze geldiğimizde benim kaçırmam gerekirken o gözlerini kaçırıyordu nasıl işti bu böyle?
"Teşekkürler bugün yaptığın herşey için" deyiverdim yoksa daha fazla içimde tutamazdım.elini ensesine götürerek
"Rica ederim şey ozaman görüşürüz" diyip benim konuşmamı beklemeden arkasını dönüp gitmişti. Benden mi kaçıyordu acaba ben canavarmıyım sanki!
