FİZA

7. Bölüm

Merhaba...

Buraya kitabı tavsiye etmek istediğiniz bi arkadaşınızı etiketler misiniz?

Keyifli okumalar

Sezen Aksu - Bir Çocuk Sevdim

Dibi görünmeyen bir boşlukta aşağı süzülüyordum. Rüyalardaki düşme hissi gibiydi. Ama her seferinde tam düşecekken uyanırdık ancak şimdi uyanamıyordum.
Etrafımda bir şeyler oluyordu. Hissedebiliyordum ama göremiyordum.

İsmim çok kısık bir şekilde boşlukta yankı yaptığında gözlerimi açmak için biraz daha zorladım kendimi. Bir ıslaklık vardı ama nerden geldiğini anlayamıyordum.

Sarsıldığımı hissettiğimde sanki dakikalarca suyun altında kalmışta boğuluyormuşum gibi nefes nefese açtım gözlerimi. Elim otomatik olarak boğazıma gitti. Soluğum kesilmişti.
"Sakin ol," diye bir ses duydum. Direkt karşıma bakıyordum ve hipnoz olmuşçasına gözlerimi çekemiyordum. Ses ise yan tarafımdan geliyordu ve şuan aklım sesin kime ait olduğunu algılayamayacak kadar bulanıktı.

Kolumda bir el hissettiğimde çığlık atarak çektim kolumu.
"Efla sakin ol benim, Pars. Kendine gel lütfen."
Kafamı yavaşça ona doğru çevirdim. Elim istemsizce yanaklarıma gittiğinde hissettiğim ıslaklığın gözyaşı olduğunu anladım.
"Ne oldu bir anda? Ben senin çığlığını duydum sonra sana bakmak için gelince koridorda baygın bir şekilde yattığını gördüm. Hastaneye gidelim mi?"

Ona ne olduğunu anlatmam için önce benim anlamam gerekiyordu.
"Ne olduğunu bende bilmiyorum," dedim zar zor.
"Nasıl yani?"
"Ben senin odandan çıktım tam kendi odama girecektim ki bir el bacağımdan tuttu ve beni çekti. Gerisini hatırlamıyorum."

Yüzündeki endişeli ifade yerini şaşkınlığa bıraktı.
"İyi de evde bizden başka kimse yok ki? Nasıl bir el bacağını tutup çeksin?"
"Bilmiyorum."
O sırada aklıma kâğıt geldi. Yanımda yoktu.
"Sana gösterdiğim kâğıt nerde? Bayılmadan önce elimdeydi."
"Bilmem. Seni yerde görünce direkt buraya yatırdım, kağıda dikkat etmedim."
Etrafa kısaca göz atınca kendi odamda olduğumu gördüm. Bunu bile yeni idrak edebiliyordum.

Doğrulup kapının önüne bakınca kağıdın orada olduğunu görmemle rahatladım.
"Bak orada kağıt," dedim elimle yerini göstererek. "Getirir misin?"
"Boşver şimdi kağıdı. Hadi hastaneye gidiyoruz."
"İyiyim ben."
"Evet görebiliyorum ne kadar iyi olduğunu," dedi iğneleyici bir sesle.
"Kağıdı getir misin yoksa kalkıp ben mi alayım?"
Bana gözlerini devirdi ve kağıdı getirip bana verdi.

"Bununla bir bağlantısı olabilir mi?" diye sordum incelemeye devam ederek.
"Kâğıt ve bayılman arasında ne gibi bir bağlantı olabilir acaba?" dedi inanmadığını belli ederek.

"Bilmiyorum."
Kağıdı elimden çekip aldı ve bir süre inceledi.
"Hiçbir anlamı olmayan sayılar yazıyor işte. Bayılman ise tamamıyla tıbbi bir konu. Yani hiçbir bağlantı yok."