hide and seek but die.﹕loona ✓

'ten ⌇final⌇

Gözlerini yavaşça açtığında, beyaz bir duvarla karşılaşmayı bekliyordu. Ama ağzındaki ve vücudundaki garip aletler ile değil.

Yavaşça etrafta göz gezdirmeye başladığında başında koşuşturan iki bayan gördü. Onları sonra sorgulamayı seçip bu sefer gözlerini karşıdaki cama dikti.

Tanıdık yüzler vardı.

11 üyesi oradaydı.

"Öldüm sanırım" diye düşündü.
"Öldüm ve cennette üyelerimle beraberim, bu kadınlar da meleklerim olmalı."

Yattığı yatak, kadınlar tarafından başka bir yere götürülüyordu. Gözlerini etraftaki yoğun beyazlıktan açamıyordu fakat duyduğu yarım yamalak sesler üyelerindi.

Kısa bir süre sonra daha da ayılmıştı, en azından gözlerini tam açabiliyordu.

Ölmemiş miydi? Ölmemiş miydiler?

•|🔹|•

Kafası karışıktı. Bir çok şey öğrenmişti son 1 saat içinde.

5 gündür komadaydı. Bu oyunun 5 saatlik süresini simgeliyor olmalıydı.

Uyanmadan önce duyduğu kulak ağrıtan ses, aslında kalbinin durduğunu bildiren makineydi.

Ve uyanmadan önce kendine bıçak saplaması ise sadece kolundaki sıyrıktı.

Komada kabus görmüştü. İğrençti.

Üyelerini camdan görmesi dışında, henüz tam olarak görmemişti, iyi miydiler ki?

Haseul, üyelerini getirttirdiğinde hepsi gayet iyi duruyordu.

Tek tek incelediğinde, ufak benzerlikler fark etti.

Yeojin'in dudağında açık mor bir ruj vardı.

Yves'ın tişörtünün üstündeki resmin tam ortasında kırmızı bir yuvarlak vardı.

Jinsoul'ın giydiği uzun kollu tişörtün kolları benekliydi.

Kim Lip'in kazağı boğazlıydı.

Chuu'nun elleri Heejin'in ellerindeydi, belli ki üşüyordu.

Heejin'in kolyesinde 120 rakamı bulunuyordu.

Olivia Hye'nin bileğinde bileklikler, boynunda ise kolyeler vardı.

Gowon baştan aşağı kırmızı giyinmişti.

Choerry'nin hepsinden farklı olarak saçları dağınık bir hâli vardı.

Hyunjin'in parmaklarında yüzükler vardı.

Vivi'nin ise, onun kafasında bir bandaj vardı.

Her şey zordu, içerdeki Haseul için de, dışardaki üyeler için de.

Her şeyi bir kenara bırakıp rüyasını anlatmaya başladı. Yavaş yavaş anlatıp üyelerinin tepkilerini dikkatlice izliyordu.

Hepsinin tepkileri verilebilecek tepkilerdi, Vivi'nin tepkisi hariç.

Vivi, belli etmemeye çalışsa da gözlerinden düşen yaşlar belli oluyordu.

Çünkü, aynı rüyayı o da görmüştü, kafasına darbe aldığında. Bu yüzdendi bandaj da.

Haseul anlatımı bitince Vivi'ye gülümsedi. Vivi de ona gülümsedi.

Kafasına sıkmadan önce gülümsediği gibi.

•|🔹|•

Haseul, daha iyiydi. Üyeleri yanındaydı, kafasındakileri toplayabilmişti. Daha ne isteyebilirdi?

Gerçi, bir kaç isteği daha vardı.

Ayaklandığında, şuanda üyelerin üstünde bulunan belirten eşyaları yok etmek,

hepsine daha iyi liderlik yapabilmek,

dertlerini paylaşabilecekleri ortamlar yaratmak,

ve en önemli isteği ise,

bir daha onları kaybetmemekti.

Haseul, kazanmıştı.

Hem oyunu, hem ailesini.