Hem kendimi hemde gülmeyi unuttum ben ağlamaktan,
Küskün güller gibi boynum bükülmüş bu hayattan,
Vakitler geldi geçiyor acımasızca durmadan,
Acılarla feryat dertlerle doldu gönlümüz,
Kasırgalar, fırtınalar gibi geçti ömrümüz,
Her ağladığımda gözümden süzülen kanlı yaşlar,
Yüreğime akar sessizce , kederlerim dolup taşar,
Dertlerimi döktüm , güneşe, yıldıza, denizlere,
Ne akıl kar ediyor nede düşünceler ifadesiz,
Kanayıp ne kadar tutulur uğruna çekilen çileler,
Ne zaman canın yansa o kadar derinden dertler,
Yara alırsın anlatırsın, dinler oldu kara kaplı defterler,
Hüzünlenme artık yeter, bu sıkıntılar da biter...
