Sessiz kalmayi sevmiyorum ama insanı zorluyor
Bu yüzden insanlar beni elleriyle çeviriyor ben sessiz kalıyorum
Saat 10.00 di . Annemle kardeşimin çığlıkları yükseliyor du hemen kalktım ama çok kötü olmuştum ikisi öyle bir alıyor ki kulaklarımda sesleri yankilaniyordu
Baban kızım baban..
Abla
Kızım baban yok
Abla napicam? ?!
Ölmüş kızım
Baba!!
Ilk başta tabi inanamadım kardeşim ve annem aynı anda konusuyordu gözümden bir damla yaş geldi
Ne??
Trafik kazası geçirmiş kızım !!...
Zaten sonra ben yerlerdeyim
acil e götürdüler "babam peki babam ??"
Kızım dur şimdi
1 ay sonra ben hep içime kapanıktim psikolog lar bile bişey diyememisti
Derdime çare yoktu geri dönüş yoktu artık. .
Okulda da aynıydım düşünmekten kendime dikkat etmez oldum
Saçimı sürekli taramadim sık sık banyo yapmıyorum
Rezildim yani .. derslerim o sene berbat di iyi değildim. ...
