Χάρτινες Λέξεις

4%

                                                                                    Οφήλια 

"Σώπα !Δεν αντέχω άλλο την πολυλογία σου ,εντάξει θα πάω ,τι ώρα πρέπει να είμαι στο ραντεβού ;Στο διάολο Μάρτιν δεν έχω χρόνο να ετοιμαστώ !"του φωνάζω και του κλείνω το τηλέφωνο .

Ακούς εκεί να μην με έχει ενημερώσει καν για την δουλειά !Αν δεν τον συμπαθούσα θα τον είχα αλλάξει χρόνια τώρα .Δεν κάνει για ατζέντης !Αλλά έτσι είναι τα πράγματα όταν δείχνεις συναισθηματισμό και μεγαλοψυχία .

Κοιτάω τα ρούχα που φοράω .Είναι ένα ζευγάρι φόρμες καθώς πριν απο μερικά λεπτά ήμουν έτοιμη να ξεκινήσω την ρουτίνα γυμναστικής μου .Τώρα θα πρέπει να το αναβάλλω !

Δεν μπαίνω στον κόπο να αλλάξω ρούχα ,απλώς αρπάζω τα κλειδιά του αυτοκινήτου και το κινητό μου και φεύγω .Καθώς μπαίνω στον αυτοκίνητο σκέφτομαι πόσο εγωκεντρική θα με πουν πάλι για αυτήν την επιλογή ρούχων .Πάντως καλύτερα εγωκεντρική παρά αργοπορημένη .

Φτάνω εγκαίρως στα γραφεία της εταιρείας του Κορόνου .Υπό άλλες συνθήκες δεν θα περνούσα ούτε απο έξω .Ο Μάρτιν θα μου το πληρώσει αυτό !Αναστενάζω και σκέφτομαι για μια στιγμή ποια στο διάολο είμαι .Είμαι η Οφήλια που να πάρει !Δεν με νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι ,ποτέ δε ένοιαξε. Βγαίνω απο το αμάξι μου και κοπανάω πίσω μου την πόρτα .

΄Μπαίνω μέσα στο κτήριο με αέρα .Όλοι γυρίζουν να με κοιτάξουν θαμπωμένη με την αυτοπεποίθηση μου .Κατευθύνομαι προς την ρεσεψιόν και εκεί είναι μια κοπέλα που με κοιτάει με θαυμασμό ."Οφήλια Άντερσον ,σε ποιον όροφο να πάω ,γλυκιά μου ;"την ρωτάω και χαμογελώ περιμένοντας γρήγορα μια απάντηση .

"Ένα λεπτό "μου είπε κάπως χαμένα και έπειτα λέει "Τέταρτος ,στην αίθουσα συνεδριάσεων "και χαμογελώ καθώς της λέω "Ευχαριστώ γλύκα !"και φεύγω πηγαίνοντας με τον ανελκυστήρα στον τέταρτο .Αφού περνάνε μερικά βαρετά δευτερόλεπτα κατεβαίνω και βρίσκω την αίθουσα σχετικά εύκολα .Μπαίνω μέσα με φόρα χαμογελώντας ."Λοιπόν ;Τι θα προωθήσω αυτή τη φορά ;"

Όλοι με κοιτάνε με μια παράξενη έκφραση στα πρόσωπα τους ."Προς το παρόν τίποτα Οφήλια "ακούγεται μια φωνή και κοιτάζω πίσω μου .Ο Κορόνος περνάει απο μπροστά μου και χωρίς να μου ρίξει ένα βλέμμα κάθετε στην κεφαλή της τραπέζης, στην θέση του .

"Τότε τι με φωνάξατε εδώ ;"ρωτάω και εκνευρίζομαι 

"Δεν φωνάξαμε εσένα ,τον Μάρτιν Ροντρίκερ περιμέναμε και μας ήρθες εσύ "λέει και χαμογελά στραβά .