Pierced Hearts

Prologue

Euphrasia's POV

"Pierce antayin moko!" Sigaw ko ng makita ko ang best friend ko na malalaki ang hakbang papuntang school gate, tumakbo na ako upang makahabol sa kanya kaya ay nung naabutan ko na siya ay todo pawis ako.

"Ang bagal mong mag lakad." inis niyang untag, ganyan talaga siya palaging masungit pero caring din minsan. Nasanay nalang ako sa kanya dahil palagi naman kaming magkasama.

"Sorry naman po, nagpaalam lang ako kay Mang Ruel." paumanhin ko, tumango naman siya sa akin.

"May assignment kana sa Logic?" Tanong niya sa akin. Medyo mahirap din yung assignment pero nagawa ko pa din.

"Meron na, ikaw bah?" Tanong ko sa kanya, patuloy pa rin kaming naglakad dalawa. Lahat ata ng studyante nadaanan namin ay naka tingin sa kanya. Di ko naman ma deny na gwapo talaga siya. Ang neat niya pa pag soot niya ang uniform naming. Palaging naka gel yung buhok niya. minsan naman ay nagsusuot ng specs kaya ay di na ako mag tataka kung bakit maraming humahanga sa kanya. Plus pogi din so lahat nasa kanya na.

"Tapos na din." Mas binilisan niya pa din mag lakad kaya ay napasabak din ako sa pag lakad. Hello, maliit akong tao at sobrang taas niya naman.

Nang nasa loob na kami ng classroom ay agad naman akong dinaluhan ng besfriend kong si Chanel.

"Hi Euphie! Ready kana ba sa graduation ball natin?" Excited niyang tugon sa akin, di ako nakapag salita kasi nag dadalawang isip pa din ako kung pupunta ba ako o hindi. I don't have a partner so its best not to come right?

"Hmmm" nakibit balikat lang ako at agad umupo sa upuan ko. Tumabi naman ka agad siya sa akin at nilabas ang cellphone niya upang may ipakita sa akin. Kunot noo akong tumingin dito.

"You see this one? I asked my dad to buy one for me and for you." Magiliw niyang sabi, di naman ako nakapagsalita. I was out of words, we were totally the opposite of each other. Siya mahilig gumastos, ako naman mahilig bumili ng gamit na kinakailangan lang. It is better to save than to regret later on that you didn't saved enough.

"really? Awee thank you." I hugged her, na appreciate ko naman kaso hindi lang talaga necessary na bibili ka ng bag na 20k . I wouldn't even pay for a bag that is above 5 thousand pesos, that is already the maximum money that I would spend on something.

"Alam mo? Its better pag pumunta ka sa ball Euphie! Para na din makapag confess ka kay Pier-" agad kong tinakpan ang bibig niya baka kasi marinig ni Pierce.

"Hinaan mo nga boses mo Chanel! Baka mabuko pa ako ng wala sa oras!" Nakita ko naman napakurap ang mata niya kaya ay tinanggal ko agad ang kamay ko sa bibig niya.

"Hay nako sayo Euphie! Matalino ka pero pag dating sa pag ibig ambobo mo." Prangkang sabi niya. Napalabi naman ako.

"Good Morning Class! I want you to open your Biology book to page 31." Agad na sabi ni Ms. Mika. Agad ko naman dinampot ang libro na nasa ilalim ng aking desk.

"usap tayo tungkol diyan sa break time ah?" Siniko ko siya, di talaga titigil.

"Manahimik ka nga Chan." She just giggled at me kaya ay napabuntong hinga ako. Ang kulit niya talaga jusq!

I was already putting all of my things inside my bag ng mapansin kong di na kumibo si Chanel. Agad ko naman siyang liningon, at nakita naka bukaka ang dalawa niyang mata.

"Anyare sayo?" Takang tanong ko sakanya, agad naman niyang tinuro. Napalingon ako at nakita kong si Pierce lang pala. Ano raw?

"Huh? Gawa mo dito?" tanong ko sa kanya. Hindi kami classmate sa biology class ko. He may need something from me.