Tozkoparan İskender - İsEl (Tamamlandı)

3.Bölüm Kemankeş

Elif'in anlatımıyla:

Asya'nın elindeki zikire bakıyorduk. Asya konuşmaya başladı, "bütün gece bu zikiri düşünüp durdum. Ağaç aynı ağaç ama hilal yok. Neden acaba? Kafayı yiyeceğim ya..."

"Zikir zikire benzer Asya, ben asıl o videoyu kimin yüklediğini düşünüyorum." Dedi Arda.

"Ya kimse kim." Dedim. "Sonuçta onlara hak ettiği cezayı vermiş. Bence bir alkışı hak ediyor."

"Baksanıza" dedi Sinan. "Bizimkilerin bisikletleri de yok ortada." "Hayalet Kemankeş pestilini çıkardı bisikletlerin. Çat çat çat!" Ok atar gibi yaptı Arda.

"Tam isabet, tekerlekler patates." Güldük.
Ama gülüşümüz uzun sürmedi. Kasırga yeni bisiklet ve patenlerle yolda gözüktü.

Bisikletleri kilitleyip gittiler. "Yaptırmışlar bisikletleri... Tabi, para bol." Arda üzülerek konuştu.

Asya bir anda sinirlendi. "Aaaah!" "İyi misin Asya?" Diye sordum. "Değilim Elif çok sinirliyim."

"Yaygara'nın bisikletleri yapıldı diye mi?" "Hayır ya banane onların bisikletlerinden. Ben bu zikirin gizemini çözemedim diye sinirliyim." Arda elini alnına vurdu.

"Hilal niye yok ya niye?" Taktığına takıyordu Asya. "Takıldı oraya ya." Dedi Arda. "Hadi gidelim."

Arda yavaştan kalkarken Asya, "bu zikirin Tozkopran İskender ile kesin bir ilgisi var bak kesin." Dedi. Arda geri oturdu.

***

Okçuyu aramaya çıkıyorduk. "Ya tamam biz gidiyoruz ama onu aynı yerde bulabileceğimizden emin miyiz?"

"Ya en azından denemeliyiz. Bu işin peşini bırakamayız. Bu iş kesin Tozkopran İskender ile ilgili."

"Gelene bak." Dedim. "N'oldu utancınızdan okulda duramıyor musunuz?"

Ayberk Arda'ya cevap verdi. "Biz sizin gibi boş boş duramayız ormana gidip okçuyu arayacağız."

"Onlarda kemankeşin peşinde." Dedim. "Tabi akılları sıra çizilen karizmaları tamir edecekler."

"Arkadaşlar meydanı onlara bırakamayız. Koşun!" Bisikletlere binip tam gideceğimiz sırada Rüya Hoca geldi.

"Çocuklar? Hayırdır ne bu telaş?" "Acelemiz var hocam." Dedi Asya. "Ben de size bir şey danışacaktım da."

"Evet hocam." Dedim, "buyurun nedir?" "Dün biriyle karşılaştım oğlu kayıpmış. Bizim buralardan değil, olsa tanırdım. Belki dedim sizin oralardandır."

Asya hayır anlamında elini ve kafasını salladı. "Çocuğunu kaybetmiş birini duydunuz mu hiç?"

Asya eliyle hadi işareti yaptı. Rüya Hoca'ya döndüm. "Adı neydi hocam?" "Ay şuan aklıma gelmedi ama şu boylarda beyaz saçlı sakallı biriydi."

"Hocam siz aklınıza gelince mesaj atın bize, biz şimdi hatırlayamadık iyi günler." Diğerleri giderken, "kusura bakmayın hocam, size de yardım edemedik."

Rüya Hoca gülümsedi, "sorun değil canım hadi sen de git." Kafamı salladım ve bisikletimi ormana doğru sürmeye başladım.

Evet bir bölümün daha sonuna geldik.

Bir kaç bölümü oy ve yorum sınırı koymadan yazıp yükleyeceğim ama ondan sonrakilerde oy ve yorum sınırı olacak.

Bu bölümde bu kadardı.

Diğer bölümde görüşürüz. Hoşçakalın.