22. Witte wijn maakt lippen los

1.1K 47 21
                                    

Gierend van de lach, hangen we die avond op de bank in de grote woonkamer op de benedenverdieping

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Gierend van de lach, hangen we die avond op de bank in de grote woonkamer op de benedenverdieping. Alledrie hebben we een glas witte wijn in onze handen, waar we om de zoveel tijd een slok van nemen. Ik ben niet dronken -niet eens aanschoten-, maar merk wel dat ik steeds losser word. Ik geniet van het zwevende gevoel in mijn hoofd, terwijl ik met mijn vriendinnen klets.

'Dus jullie hebben gezoend?' vraagt Lolita met open mond.

Ik bloos en kijk naar mijn handen die in mijn schoot liggen. Ik zucht zacht en knik dan klein.

'O mijn hemel,' kirt Nadia en ze klapt in haar handen. 'En? Hoe was dat?'

Ik kreun. 'We zijn geen dertienjarige tienermeisjes meer. Moet ik alle details gaan omschrijven?'

Lolita en Nadia wiebelen lachend met hun wenkbrauwen, wat ik als een ja opvat.

Ik zucht wanhopig en laat mezelf dieper achterover in de bank zakken. Ik probeer een manier te verzinnen om hieronder uit te komen, maar er schiet me geen plan te binnen.

'Fijn,' brom ik, terwijl ik op zoek ga naar woorden om gisteravond te beschrijven. 'Het was geweldig, bij gebrek aan betere woorden. Het voelde alsof alles om me heen vervaagde en ik alleen met hem was. We waren beiden nogal wanhopig, denk ik. Zo voelde het is elk geval'.

Nadia laat een dromerige zucht horen, maar Lolita is duidelijk nog niet tevreden met mijn beschrijving.

'En seks? Hoe zit het daarmee?'

Ik verslik me bijna in een slok wijn en kijk haar dan verschrikt aan. 'Nog niet, vanzelfsprekend'.

'Weet hij dat je maagd bent?' vraagt Nadia voorzichtig.

Ik maak een geluid achterin mijn keel en knik dan. 'Ja, dat weet hij. Daarom wil hij het rustig aanpakken, of zoiets'.

'Wat jij overduidelijk niet wilt, dat zogenaamde rustig aan doen,' gokt Lolita.

Ik haal aarzelend mijn schouders op. 'Dat is nu net het probleem. Als ik bij Adam ben, kan ik niet helder meer nadenken. Alles waar ik aan kan denken is-'

'Seks,' maakt Nadia mijn zin grinnikend af.

Ik glimlach schaapachtig en knik dan. 'Zoiets ja'.

Het gesprek valt stil, waarin we alledrie verzonken zijn in onze eigen gedachten. Net op dat moment loopt Darius door de opening naar binnen. Hij blijft even staat en kijkt ons peilend aan.

'Is het veilig om hier te zijn of zijn jullie dronken-meiden-dingen aan het bespreken?' vraagt hij met vernauwde ogen.

Ik grinnik en wuif hem. 'Kust is veilig. Kom erbij, aansteller'.

Darius lacht en ploft naast me neer op de bank. Het is gek om te beseffen dat we ons hier al zo thuisvoelen. Hij grijpt naar de chipszak die op tafel ligt en trekt die maar zich toe.

Liefde zoals bloesemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu