diary? • jicheol [on hold]

27

Jihoon

“SERIOUSLY, dito na lang ako,” pamimilit ko sa driver slash bodyguard ko.

He sighed. Itinigil niya ang sasakyan sa gilid ng daan at bumuntong-hininga ulit. He faced me and gave me worried smile. Napalabi tuloy ako dahil mukhang kinokonsensya niya ako. He chuckled as he pinched my cheek.

"Mukhang ayaw mong ishare ang kagandahang-lalaki ko sa school mo, ah?" he teased.

Hindi. Natatakot lang akong may makasalubong tayong presidente ng Student Council diyan. "Pwede din. Pero ayoko lang talagang mas mapalayo ka pa sa work mo. Naiintidihan mo naman siguro yun, diba?" lambing ko sa kanya.

He smiled sweetly. He leaned and kissed my forehead. "Yes, I understand. Thank you for worrying, baby. I love you," he said.

A smile made it on my lips as he said those words. Tuwang-tuwang hinalikan ko siya sa pisngi. "Mahal din kita," sagot ko. I opened the door, then stared at his face before walking out. "Magingat ka."

"You too, babe," he bid. He started the engine and drove away, he was waving as the car rolled.

Unti-unti kong naibaba ang kamay ko habang lumalayo ang sasakyan. And when it was gone in sight, my heart fell on the cold, rough sidewalk. My guilt-stricken chest ached.

I was stupid. I certainly was.

I walked with my head down, thinking about the things I'd been doing lately. All the lies, selfishness and getting dirty got me halting. Hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko sa mga posibilidad na pwedeng mangyari.

I guess I'd been a bad boy.

"I wonder if it is me you're thinking about and no other than me."

I flinched. Gulat na napalingon ako sa lalaking tumabi sa akin. And nooo more doubts, my heart just jumped out my chest. Napahawak tuloy ako sa dibdib ko.

"Don't surprise me like that!" namumulang sita ko sa kanya.

Ngumiti siya. He leaned and I moved my head away from his, but he caught my nape and kissed me. Nayanig yata ang mundo ko sa ginawa niya. Pati paghinga ko'y naputol-putol ng humiwalay siya. He had that annoying grin on his lips when he pulled away. My initial response was too look around, checking if someone saw or cars was passing by. I almost sighed when I got none.

"Sweet, Ji."

Gusto kong sumigaw. Gusto kong bulyawan siya sa mukha. Bakit ba niya ginagawa sa akin 'to? Ginugulo niya ang buhay ko.

But, wtf was wrong with me too?

"Cheol."

Hinawakan niya ang pisngi ko. Naroon pa rin ang ngiti sa mga labi niya ngunit may ibang naroon. Curiousity?

"I approached you when I saw you dropped off by a car. Mukhang yayamanin ang Jihoonieq, ah," komento niya.

Natigilan ako. Pilit na pilit kong itinago and kabang mas lalong nanuot sa mga buto ko. I must've looked constipated and he saw it, but didn't give it attention. Mas ngumiti pa siya.

May nakakatawa ba?

He suddenly pulled my shoulder and dragged me as he walked towards the school.

"Don't worry, Jiq. Hindi ako galit. Mas maganda ngang mayaman ka, ibig sabihin, hindi pera ko ang hanap mo sa'kin!" pagmamayabang niya.

The breath I had been holding was released quietly. Ang kaunting kaba ay unti-unti ring kumalma.
Hooh!
Tiningala ko si Seungcheol at pinilit ngumiti.

"Malapit na tayo, bitawan mo 'ko," utos ko.
"Ayaw."

"Cheol," may pagbabantang bigkas ko.
"Jihoon," pang-aasar niya, may ngisi pa pa mga labi niyang pagkapula pula.

Namula ang mukha ko dahil kitang kita ko ang kapogihan niyang boset siya. Kinakabahan ako dapat diba?  Kinakabahan ako!

"Choi Seungcheol!" halos mapatili ako ng dakmahin niya ang isang pisngi ng puwet ko at nanggigigil na pinisil iyon. Ganoon na lang ang pagkalat ng init sa mukha ko, kasabay ng pagtibok ng mga ugat ko.

!!!!!!!!
May bumaon.

Pareho kaming natigilan. Pagkuwan ay una siyang nakabawi, habang ako'y naiwang naoaawang ang mga labi sa gulat.

"Lambot."

Tuluyan na along tumalon palayo sa kanya. My little me was suddenly twitching and that rose bud trembled. Holy! My body started shaking as something burrowed itself deeper as I stepped farther.

Nanlalaki ang mga matang napatanga ako sa kanya. Napaalon ang lalamunan ko ng masulyapan ang maiinit at nakakakilabot niyang  titig. Sa mga mata niya ay may nakakalokong kislap.

"Didn't know you like toys," walang-hiyang pahayag niya. Bumaba at tumaas ang tingin niya sa katawan ko, the lust in his eyes never faltered, instead, it grew more intense and hot.

I mewled at the openness. Para akong hubad kung tingnan niya! Heat spread on my cheeks, both below and above. Every fiber in my body burned from the flaring attraction in his eyes.

"S-Shut up!"

He showed me his clawing fingers and grinned.
"Entry 15? Public groping," ngiting ngiting pahayag niya.

-

"Bezhiwaps, tumigil ka na! Kung ayaw mong pagbigyan yan, may tweezers ako dito, huhugutin ko yang uod na 'yan!" sita ni Minghao, nanlalaki ang mga mata at butas ng ilong niya.

I glared at him. Kumibot-kibot ang mga labi ko para sumabat pero hindi ko masabi dahil baka—

"—iungol mo lang yan, beshiwaps. Masakit yan sa puson," push niya.

Nanlisik ang mga mata ko sa narinig.
Sinong may kasalanan kaya ako nagkakaganito? Sinong namilit sa matching toy? Sinong namilit? Ako ba? Ako ba?

He waved his hand, matching the waves of his brows. Ang kanina'y naiinis niyang mukha ay nagliwanag ng green.

"Yieeee, beshiwaps, prepared ka sa," he made slurping sounds, "ni Seungcheol hyung, ah? Sabihin mo mang pinilit kita, sa tingin mo ba may maniniwala? Sinong kayang mamilit kay Lee Jihoon, maliban kay Mr. Kim at Mr. Choi?"

Animo'y parang siya ang kiti-kiti kung umikot ikot at kinikilig-kilig pa. I shuddered at the sight and what was said. Dahil kahit anong deny ko naman talaga, dalawang tao lang ang kayang magpasunod sa akin.

The shameless Minghao was really shameless! And always right!

I gritted my teeth.

And of course, birds of the same feathers flock together.

I'm so shameless!

-
Ran

Pagpasensyahan niyo na dahil maikli. Nag-a-adjust ako 🤧🤧
Napapanosebleed ako sa kawalangyaan ng plot na to, pero trip ko non, eh.

G, I didn't say I'll pub, nor gave clues. HAHAHAHHAHA pero tama ka 🤧

#jicheolwalangtitibag
#diary