Karanlıkta Açan Papatya

12.Bölüm Soru İşaretleri

***
...belki de ona bu kadar çabuk güvenmemin nedeni yaşanmışlık içeren gözleriydi...

Rüya'dan

Mertle okulun kapısından içeri geçtik .Yol boyunca ne o konuşmuştu ne ben ,bir şeyler düşünüyordu.Deli gibi merak ediyordum ama sormak haddime değildi.

Yol boyunca bende gelen mesajı düşünmüştüm ama Mertte daha farklı bir şey vardı sanki kendini suçluyordu.

Birinin bizi işletmesi daha olağan bir durum bence ben kimseyle konuşmadım ki şimdiye kadar düşmanım falan olamaz ya macera kitaplarındaki gibi.Çok komik olurdu bence.

Mert yürüyordu bende peşinden ilerliyordum her zamanki gibi sınıfın kapısına vardık ve içeriye girdik daha teneffüsün bitmesine 5 dakika vardı.

Birden Mertin yaptığı şeyle şaşırdım sınıfa girerken yalandan bir gülümseme yerleştirdi yüzüne oysa gelirken yolda canı sıkkındı ve  çok düşünceliydi.

Demekki o da kendini böyle koruyordu hep umursamaz gibi durarak ama aslında içinde fırtınalar koparak.Merti giderek daha iyi anlıyordum galiba belki de ona bu kadar çabuk güvenmemin nedeni yaşanmışlık içeren gözleriydi.

Hızla Emrenin olduğu tarafa doğru ilerledik.

"Oooo kaçaklar sonunda okulun yolunu bulabildiniz demek."

Emrenin dediğine sadece göz devirdik.

Geçip her zaman oturduğum yere oturudum .Miray nedeni bilinmez ama bugün okula gelmemişti aslında gelmemesi daha iyi olmuştu çekemezdim bu kadar olaydan sonra tekrar onu.

Mert hala ayakta dikiliyordu.

"Kardeşim kusura bakma sen gelmeyince Miray da olmayınca öne geçtim geçeyim ben yerime."dedi Emre ayaklanarak.

"Yok kalabilirsin ben arkada oturacağım."

"Ama..."dedim Merte doğru.

Mert hemen yanımdaki yerini alıp bana doğru döndü.
"Ama mama yok hatırlatırım canım ne isterse onu yaparım neden diye sorma çünkü canım istiyor."dedi gereğinden fazla sırıtarak.

Bu çocuk gerçekten fazla oluyordu kendini ne sanıyordu ki benim iznimi almalıydı değil mi ?

"Kalk Mert her dediğin olacak diye bir şey yok hem madem burda oturacaksın bende önde otururum." Dedim bu sefer sırıtan taraf bendim.

"Önde tekte oturabilirdim küçük anlamadığın bir şey var burda oturmamın sebebi yerim değil."

"Ne o zaman?"

"Boş ver büyüyünce anlarsın."dedi umursamaz bir tavırla.

Emre bizi gülerek izliyordu artık ne varsa.Bana doğru dönerek işaret parmağını bana sallayarak öne döndü.

Ben neden hiç bir şeyi anlamıyordum bugün herkes bir şey yapıyordu ama anlamıyordum.

Ders boyunca soru çözüm dersi olduğu için sinirle soru çözüyordum sinirimi kitaptan çıkarıyordum resmen.

Mert birden elimdeki kalemi hızla çekti.
"Sakin olur musun?Ne oldu neden bu kadar sinirlisin?"dedi fısıldayarak.

"Sakinim bir şey olmadı ne olacak ki?"dedim ona doğru ve önüme döndüm.

Neden bilmiyorum birden Merte sinirlenmiştim.

Ders bitmişti ayağı kalktım teneffüse çıkmak için Mertte kalkmıştı ama çıkmama izin vermiyordu bilerek.