Broken Days (SUAREZ SERIES #3)

Kabanata 4

Stranger

I didn't know na dito pala nag-aaral ang lalaking ito. Ngayon ko lang naalala na sa Quezon province din originated ang pamilya ni Congressman Suarez. But I didn't know that they are staying here.

Sila kasi yung mga tipo na dapat ay nasa Manila because of their wealth and power in the society. Hindi naman sa minamaliit ko ang Lucena but these people are too much for being here.

Blankong ekspresyon ang binigay ko sa kaniya. Inignora ko ang strangherong pakiramdam na naramdaman ko kanina. At ngayon pa lang alam ko na ang gagawin ko para makaiwas sa lalaking ito. His family is related to my father.

Ayaw kong mapalapit sa mga taong malapit din sa aking ama. I hate my father so much that I don't want to be involve in his colleagues.

Nagkatinginan kaming dalawa at nakita ko ang malaki niyang ngisi. Naramdaman kong may tao na rin sa likod ko.

"Kuya siya yung sa Maynila di ba?" Tanong nung lalaking unang humarang sa akin. His name might be Jonas.

Hindi sumagot si Edward at nagtaas lang ng kilay sa akin. Pumunta sa tabi niya si Jonas at ang dalawa pa nitong kasama. Ngayon ko lang napansin na halos magkakahawig silang lima.

Kumunot ang noo ko because beside of having them in front of me rinig na rinig ko rin ang bulungan sa paligid.

"Taga Maynila siya?"

"Maybe she also came from the rich family kaya kilala siya ng mga Suarez?"

"She's familiar..."

Bumuntong hininga ako at malamig na tumingin sa limang lalaki.

"Excuse me," I said at nilampasan sila katulad ng ginawa ko kanina. Narinig ko ang pagsinghap ng mga nanunuod. I don't like this attention kaya mabilis na akong naglakad pero sa kasamaang palad ay biglang may humila sa aking kamay at kinaladkad ako kung saan. Na realize ko lang na si Edward ito ng tumigil kami sa tapat ng isang room na walang tao.

"Did you enroll here?" He asked a bit playful. Huminga ako ng malalim. He's getting on my nerves.

"Why do you care?" Suplada kong tanong. Nalaglag ang panga niya at humalakhak.

"I'm just asking since I know you-"

"I don't know you," putol ko sa sinasabi niya at akma na sanang aalis ng harangan niya ang dadaanan ko.

"Really? Hindi mo ako nakikilala? When I saw you earlier I saw the recognition in your eyes," he said.

This man is annoying. Bukod sa hindi ko gusto ang first impression ko sa kaniya mas lalo lang akong na tuturn off sa ginagawa niya.

"You just probably mistaken. Can you please excuse me?" May halong iritasyon na ang tono ko.

"I don't buy that-"

"What's with you? Wala akong pakielam kung nagkita na tayo noon o kung kilala man kita. Ano naman kung kilala nga kita? It doesn't change a fact that you're a still a stranger to me," I said lethally and left him dumbfounded.

He is getting annoying and I don't care if I offended him I just wanna go home.

Nakakapagsisi tuloy na pinili ko ang school na ito.

I asked the driver to drive me off to the mall. I need to buy my things to school and a uniform. Mabilis lang naman ang pagbili ko at hindi na nahirapan. When I got done ay umalis din agad ako at umuwi sa bahay.

Nakita ko si mommy na nagluluto ng merienda sa kitchen ng nakauwi na ako. Tinulungan ko siyang magluto at pagkatapos ay masaya kaming kumain sa tabi ng swimming pool habang nakahiga sa sun lounger.