"Shirae!" Pamilyar na boses na sinisigaw ang pangalan ko mismo sa labas ng bahay namin, at ito'y naging sanhi ng pagkagising ko.
"Shirae! Shirae!" paulit-ulit nitong sigaw, 'agad naman akong bumangon at sumilip sa bintana, it was my boy best friend, Tristan
"O tubol, 'no ba? Natutulog pa 'yung tao e, sigaw ka ng sigaw, parang timang." reklamo ko dito.
"Ayaw mo nun? Tsaka tingnan mo nga 'yung oras, it's already 1pm, huwaw ah ang aga mo talaga gumising," sarkastikong saad nito at kinirot ang pisngi ko, and I just rolled my eyes.
"Argh, ano ba kasing kailangan mo?" napakamot ako sa ulo ko.
"Well, gusto lang naman kitang ayain na kumain ng fishball, bolbol."
"Gago hahaha, sige ba, libre mo?" I pouted.
"Pota-ta, lagi naman eh," tugon nito, at ngumisi naman ako.
- Kasalukuyan kaming naka-upo ngayon sa isang bench, kasama ko ang isang kaibigan kong, si Bree.
"Bes, sa tingin mo? Hm, 'pag umamin ba 'ko kay Tristan, kaibigan pa rin ba kami nun?" I gave her a grimacing face.
"Take the risk or loose the chance." she briefly uttered.
"Just tell him, there's nothing wrong about confessing to someone naman, also ayusin mo nga ang panunuot mo, grabe ah anlaki ng pinagbago mo."
"Ngi, sanay na 'ko dit-" she cut my words.
"E kasi naman, sinanay mo 'yang sarili mo, patomboy tomboy ka pa dyan, para mapansin ka lang talaga ni Tristan, sus!" singit nito.
"Ewan ko sa 'yo, arat streetfoods?" pag-aya ko't tumango naman siya.
- Habang naglalakad kami nakuha ang atensyon ko sa dalawang magkasama na nagtatawanan habang kumakain, it was my sister and Tristan. Ngayon ko pa lang mapansin na kumakain pala sila sa labas, I envy them both, actually. But why would I? Siguro gan'to talaga kapag hinahangaan mo ang isang tao, maiinggit, magseselos, magtatampo ka kahit wala naman kayong label.
"H'wag na lang bebs, nawawalan na 'ko ng gana.." ani ko.
"Huh? Gutom pa naman ako,"
"Sige, ikaw na lang muna.. uuwi na lang muna ako ah."
- Days had passed, bigla na lamang kaming 'di nag-uusap, ewan pero I don't wanna ask him about the reason why.
Habang naghuhugas ako ng pinggan ngayon, may narinig na lamang akong nag-uusap sa may sala at sumilip naman ako dito.
"Tito, maari ko bang makuha ang permisyon na galing po sainyo? Liligawan ko lang po sana, si Shiea?" narinig kong saad ng isang lalaki—it's Tristan.
Sumilip lamang ako at nakita ang masiglang ngiti ng ate 'ko, so obviously sumang-ayon si papa sa sinabi ni Tristan. My sister's smile was so unique, i haven't seen this smile before, sobrang saya talaga niya at napayakap naman silang dalawa ni Tristan.
Napaakyat na lamang ako at pumunta sa kwarto ko, "Nah, why would I cry.." inis kong tugon habang nakatingin sa salamin, my tears began to shed.
Bigla na lamang akong napahinto at tumingin sa may pintuan na may papasok pala, it's Bree "Bebs, pakopya nga ako sa—" putol na saad nito. "Huy? Okay ka lang?"
"Gago, wala 'to. Ano lang ah, napuling ako kanina habang nagluluto si mama." pinunasan ko ang luha ko.
"Hm, liar." she abruptly hugged me, "Kung ano man 'yan, cheer up bebs! You'll be okay," patahan nito saakin.
thought that i'd rather date, admire or like the same gender as me, but he was wrong. I did everything para lamang mapansin niya ako, but i guess. I did failed not just for the first time, but i've learned a lot. I should be happy, 'cause there's a no thing between us. And lit'll never gonna be a thing between us.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
