"HAHAHAHAHAHA" at kanina pa nga ako tawa ng tawa dito habang kumakain kami dito sa kusina ng puto at bibingka.
"stop laughing i didn't know that that is the correct pronounciation!" maktol niya habang hawak hawak niya ang isang puto.
"where did you heard it?"
"i heard you and March are talking about that in my house and i saw it" ah baka noong kumakain kami nito ng patago. Ako nga rin hindi ko alam noon yan eh di naman nagpapakain si Daddy ng ganiyan eh.
"well that time its my first time to" sabi ko saka sumubo ng bibingka.
"as expected from you who grow up in a noble family"
"you are too duh" masungit kong sabi kailangan banag sabihin na noble talaga? Psh
"no. Im just an ordinary guy who's rich and has own company"
"whatever" inirapan ko siya. Nakadami na ako ng bibingka ang sarap kasi andaming cheese.
"starting from now this is my favo-" hindi pa niya naitutuloy ang pagsasalita when his phone rang, basically its in the table so accidentally i saw the name and again its Andra.
Napatingin ako sa labas nang maramdaman ko nanamang nasasaktan ako lalo na nang magexcuse siya na sasagutin lang iyon.
5 minutes have past at narinig ko nalang ang sasakyan na paandar na, tumakbo ako papuntang bintana and i saw Jilmar hoping in his car and drove away fast.
Napabuntong hininga ako well ano pa nga ba ang aasahan ko he's just here to relax nothing much not for you Mari.
Bumalik ako sa mesa at niligipit na ang pinagkainan namin, may naiwan pa siyang puto na kinagatan niya iisa na nga lang hindi pa inubos. Napangiti ako nang maalala ko kung gaano siya kasaya kanina ng matikman niya.
Tumunog ang phone ko at sinagot ko yun.
"ate how are you?" well its Rina.
"im fine" talaga ba?
"why are you frowning? Is something happened there?"
"ah none im okay here, i should be relaxing"
"yeah ang i called some workers there that they are going to serve you if you have a problem regarding about everything"
"yeah thank you sis and by the way you're Kyros is quiet handsome" sabi ko saka tumawa.
"wait what?!" magsasalita pa sana siya nang patayin ko na ang tawag ang sarap niya talagang inisin eh.
Napatingala ako magisa nanaman ako at ang tahimik, i opened the speaker which is bluetooth speaker. Alam kong may ganito ang kapatid ko because she likes music.
Mabuti nang magisa
Ng makilala ko muna ang sarili
Pag ibig muna para saakin
"what the heck?!" pinost ko ang kanta bakit may ganito tong phone ko? Ampupu naman!
Broken ba ako ha? Maybe radio can do. I opened the radio and sat at the sofa.
Inisip ko kung bakit
Ganito ang langit
Nilayo ako sayoooo
Mahirap magpanggap
Mahirap matanggap
"gosh!" sabi ko nanaman saka nilipat ang channel.
What am i a broken hearted woman? Nananadya ba ang tadhana? Nalipat ko na sa ibang channel at hinihintay na maging clear ang music.
Let me be the one
To break it up
So you wont have to make excuses
I swear muntik ko nang batuhin ng tsinelas itong radio wala akong choice kaya pinatay ko nalang saka tumayo at pumuntang rooftop.
Meron ding pinagawa ang kapatid ko sa taas para maganda kapag gabi kitang kita ang langit. Umupo ako doon sa gilid nakatingala ng kunin ko ang phone ko and i played drivers liscence.
I got my drivers liscence last week
Just like we always talk about
Sumabay ako sa kanta at nag hum pa ako hanggang sa maramdaman kong may nakatingin sakin kaya napababa ang tingin ko sa part ng kakahuyan na daan papunta dito.
I gasp when i saw Jilmar nakasandal siya sa kotse niya nakapamulsa at nakatitig sakin. Even though hes far away i can feel the heat that his giving me through his eyes.
Tumatama sa mukha niya ang ilaw ng buwan kaya nadadagdagan ang kagwapuhan niya. Napangiti ako habang nakatitig sa kaniya not knowing na naglalakad na siya palapit dito kaya napaiwas ako.
Akala ko ba umalis siya?!
YOU ARE READING
Escaping The Reality (Cagayan Series #1) [COMPLETED]
Teen Fiction"Layuan mo ako" -Mari Joe Magno