You will know her name {Voltooid}

12. My new life ✔

Pov Hannah/Benci

"Hannah, kom op je moet over een kwartier op school zijn!" Wie is Hannah? Ben ik Hannah? Waar ben ik? Ik kreun en draai me om. Wat achteraf niet zo slim was. Met een harde bonk val ik op de grond. "Han, schiet op anders mag je vanavond niet mee je broer ophalen." Heb ik een broer? Daar had Priscilla niks over gezegd en hij stond ook niet op de foto. "En in vervolg wat minder geld uitgeven." Een vrouw met bruin haar, mijn moeder denk ik, wijst naar de drie Albert Hein tassen in de hoek van mijn kamer. Ik grinnik. Ze moest eens weten. Ik rol me uit mijn dekbed en slof naar mijn kledingkast.

Ik trek een stel kleren uit de kast en loop op een hoog tempo naar de badkamer. Binnen 3 minuten ben ik weer onder de douche vandaan en heb me aangekleed. Ik sta voor de spiegel mijn bruine haren te kamen. Ik heb bruin haar tot ongeveer halverwege mijn rug waar veel klitten in zitten. Ik kijk in de spiegel en kijk naar een meisje met felgroene ogen en een lichtgetinte huid. Knap meisje ben ik nu. Ik leg de borstel terug en stamp de trap af. Mijn vader zit in een stoel de krant te lezen en mijn zusje zit met een slaperig gezicht aan de tafel. "Goedemorgen." Opgewekt loop ik naar de keuken en pak mijn broodtrommel, prop die in me tas en pak een appel van de fruitschaal. "Roan staat al buiten te wachten dus schiet maar op." Roan?! Who the hell is Roan?! Ik kijk uit het raam en zie Jim staan, nou ja nu is het dus Roan. Ik trek mijn jack aan en ren naar buiten. Ik trek mijn fiets uit de schuur en spring erop en rij naar Roan. Fuck deze fiets rijd zwaar. "Eehm Han, je band is lek." Ik kijk naar mijn band die inderdaad lek is. Ik zucht en smijt mijn fiets op de oprit. "Mag ik bij jou achterop?" Hij rolt met zijn ogen en knikt. Ik spring achterop en hij begint op een hoog tempo te fietsen. Ik klem mijn armen om zijn middel. "O my god, Roan doe is rustig!" "Ja hallo dan komen we helemaal niet meer optijd." O, zo laat was ik ook weer niet toch? Roan rijd het plein op en stopt voor het fietsenhok. "Hop eraf en doorlopen." Ik grinnik om zijn chagarijnige bui en geef hem een knuffel. "Thanks Roan, wat moet ik toch zonder jou." Hij mompelt nog wat dingen en draait zich om. "Te laat komen." Hij slaat een arm over mijn schouder. Een warm gevoel kriebelt in mijn onderbuik en we lopen naar de klas. "Nou net op tijd." Ik glimlach en loop naar mijn plek, bij mijn vriendinnen. "Jij bent ook echt altijd precies optijd." Emma kijkt me aan en de andere maken instemmend gemompel. "Ja dat heb ik allemaal te danken aan Roan." Sophie wiebelt met haar wenkbrauwen. "Je vind hem leuk." Ik schud snel mijn hoofd. Iets te snel... "KIJK ZE BLOOST." Het bloed schiet naar mijn hoofd en ik verberg mijn gezicht in mijn armen. "Sorry dat moest ik niet zo hard schreeuwen, maar we weten nu wel dat je hem leuk vind." Ik grinnik. Jaja lieve schat je vind hem leuk. De stem van Priscella galmt door mijn hoofd. En hij jou ook. Mijn wangen worden weer warm. "JONGENS STOPPEN DAARMEE!!" Ik draai mijn hoofd naar de jongens hoek waar een bloem kaal word geplukt. Serieus?! Ik kijk naar Roan. Zijn zwarte haar zit warrig maar dat maakt zijn gezicht juist schattig. Hij voelt waarschijnlijk dat er iemand naar hem kijkt want hij draait zich om. Snel kijk ik weer voor me maar houd hem in de gaten vanuit mijn ooghoeken. Zijn donkere ogen kijken naar mij. Ik kijk in mijn boek en doe alsof ik de sommen maak. Wiskunde, paragraaf 1. What the hell waar gaat dit over?!

"Hannah schiet nou even op!" Roan's stem klinkt ongeduldig. Snel klap ik mijn kluisje dicht en ren achter Roan aan die al bij de deur staat. "Take it easy." Geïriteerd loop ik naar het fietsenhok en wacht tot hij zijn fiets van het slot haalt en naar het hek loopt. "Spring er op, ik heb niet de hele dag de tijd!" Gossie ook lekker vriendelijk vandaag. "Nee laat maar, ik ga niet achterop bij zo'n chagarijn." Ik loop langs hem heen en begin te lopen. "Kom op zeg Hannah, SPRING GEWOON FUCKING ACHTEROP!" Ik haal mijn wenkbrauwen op en kijk hem woest aan voordat ik de weg naar het bos insla. Nog nooit heeft hij naar me geschreeuwt, toen hij geest was niet en de eerste dag dat we weer mens zijn gaat hij zo doen. Tranen branden achter me ogen. Ik dwing mijn benen nog harder te gaan lopen.

Ik sta in the middle of nowhere en kijk om me heen. De lucht word al donkerder dus dat betekent dat ik al een tijdje weg ben. Lekker dan, wedden dat mijn ouders nu ongerust zijn. Ik ga tegen boomstam zitten en gooi mijn rugtas naast me neer. Mijn beenspieren branden van het stuk lopen en mijn keel is droog. Ik hoop dat ik nog drinken bij me heb. Ik pak mijn flesje begin te drinken. Het koude vocht glijd door mijn keel, een heel verfrissend gevoel. Ik draai de dop er weer op en leg het naast me neer. Mijn hoofd leunt tegen de boomstam. Vermoeidheid overvalt me en ik gaap. Ik ben moe, zo verschrikkelijk moe. Mijn oogleden zakken naar beneden en slaap neemt mijn lichaam over.

Ik weet niet of dit een erg goed hoofdstuk was en al helemaal niet of het leuk was maar dat lees ik dan wel in de comments (stille hint ;-D) Het verhaal loopt alleen een beetje anders als ik het in gedachte had maar ik hoop heel erg dat het nog een beetje leuk is om te lezen. Maar gelukkig heb ik nog steeds inspiratie dus voorlopig stopt dit boek nog niet. Ik verveel me alleen een beetje nu anders moesten jullie nog wat langer op dit hoofdstuk wachten. maar ik ga nu me huiswerk maken. Wens me succes. Thank you
Byebye Xxx lollyloverandliker

Can i have a..
Vote?
Comment?
Follow?
Jeee