2116 Kilometre,1 Gün

7. Bölüm

Gençler selam. Nasılsınız? Bu arada yeni fark ettim. Karakterlerin fotoğraflarını ve onları tanıtmadım. Fotoğraf vs medya'ya eklememi ister misiniz?

"Orhan Çam nerde?" Diye sordu Furkan danışmana abisinin ve yengesinin hastaneye kaldırlıdığını duyduğumuz anda apar topar kalkıp hastaneye gelmiştik. Ve ben hala kendime gelmekte zorluk çekiyordum ortalıklarda ruh gibi dolanıyordum.

"Şu an yoğun bakımda." Diye yanıt verdi danışmandaki kadın.

"Yoğun bakım nerde?"

"Düz gidin,sağa dönün."

"Tamam. Sağolun."

Tarif ettiği yeri doğru ilerledik. Orhan abi ve Gül ablayı bulduk. İkisi de yanya yatıyordu. İçeride ki doktor çıktı.

"Orhan Çam ve Gül Çam'ın yakınları?"

"Biziz!" Dedi Furkan.

"Neyi oluyorsunuz?"

"Kardeşleriyim. Durumları nasıl?"

"Abiniz ve yengeniz ağır bir kaza geçirmişler. Ameliyat iyi geçti ama önümüzdeki kırık sekiz saat çok kritik.Her an her şey olabilir, kendinizi hazırlasınız iyi edersiniz!" Diyip gitmişti doktor. Ve benim bir kez daha dünya başıma yıkılmıştı. Biraz geçtikten sonra bir hemşire içeri girip ilaçlarını vermişti.

"Furkan hanginiz?"

"Benim. Bir şey mi oldu?"

"Abiniz sizi çağrıyor! Girebilirsiniz ama dezenfekte edilmiş kıyafetler giymeniz gerekiyor. Bir de hastayı çok yormayın."

"Tamam."

                         *********
"Arden."

"Efendim Furkan?"

"Güzelim." Diyip dizlerimin yanına çöküp devam etti.

"Kendini iyi hissediyor musun?"

"Evet noldu ki?"

"Arden abim seni çağırıyor. Ayrıca iyi olmadığını sen dahil herkes biliyor."

Beni bu kadar iyi tanımalarına şaşırmıyordum. Zaten iyi hissetsem de gözlerim ağlamaktan şişmişti. Bu belli ediyor. Dezenfekte edilmiş kıyafetleri giyip içeriye girdim.

"Abi?"

"Oo Arden gel güzelim gel!" Yanına gittim yatağının kenarına oturdum.

"Bak Arden. Burdan çıkamayacağımızı ikimizde biliyoruz." Hemen sözünü kestim.

"Abi deme öyle burdan ikinizde sapasağlam çıkacaksınız!"

"Dinle Arden. Ayrıca sözümün kesilmesinden nefret ettiğimi biliyorsun" diyip devam etti.

"Çocuklar sana emanet. Onları çekip çevirebilecek, karınları doyuracak tek insan sensin. Başka birinin sözünü seninki kadar dinlemez sıpalar. Ayrıca Furkan'a bir şey bıraktım onu al tamam mı? Hayallerinin peşinden git! ATT(acil tıp teknisyeni)ol!"

Dedikten sonra gözyaşlarım bir bir akmaya başlamıştı. Dediklerinle onay verirken birden kalp atışlarını kontrol eden makine ses vermeye başladı. Baktığımda kalp'inin atmadığını gördüm. Tansiyonu da git gide düşüyordu. Neler olduğunu anlamaya çalışırken iki hemşire bir doktor içeri girdi. Hemşirelerden bir tanesi beni çıkardı.

"N'oluyor Arden?" Diye sordu Arel

"B-ben b-bilmiyorum."

"Tamam güzelim tamam sakin ol!"