CHAPTER TWENTY

42 10 3
                                    

#PILY20


"Saan punta mo?"

"Ay itlog ng nanay mo!"

Nagulat ako nang biglang sumulpot si Shan sa tabi ko.

Naglalakad ako ngayon papunta sa tindahan.

"Gulat na gulat?" he asked sarcastically.


Bigla ay pumasok na naman sa isip ko yung halik kaya binilisan ko ang lakad ko dahil sa pagkailang.


"Hoy saan ka nga pupunta? Ang init oh!"


"S-sa tindahan nga lang, bumalik ka na nga."


"Bakit mo ako papaalisin eh may bibilhin din ako."


Habol nang habol si Shan sa akin. Hindi ko na lang siya pinansin pa hanggang sa makarating kami sa tindahan.


"Manang softdrinks nga po isa." sbi ko.


"Dalawahin mo na po manang, yung malamig na malamig ha." sabat naman niya.


Nang makuha ko ang softdrinks ko ay ininom ko ito agad. Ganun din si Shan. Nakatingin lang ako sa kaniya habang pinagmamasdan siya.


Ang normal naman yata ng kilos niya?


Hindi ba niya maaalala?


"Mikael?" Tawag ko sa kaniya.


"Oh bakit?"


"Nung nalasing ka, hindi ba sumakit ulo mo pagkagising mo?"


"Naku pinaalala mo pa Alaska. Sobrang sakit kaya, feeling ko mabibiyak ang ulo ko. Tapos wala pa akong maalala." OA na pagkakasabi nito.


"So w-wala kang maalala?" Paninigurado ko pa.


"Wala nga."


"Ganun ba hahaha mabuti naman."


"Bakit may nangyari ba?" tanong ulit nito.


"Wala naman." sabi ko.


I was relieved knowing Shan forgot about that night but was dissapointed too.


It was a beautiful night, how come he forgot about it?


Pagkabalik namin ay nagkulong na naman ako sa kwarto.


Days had past.


The New Year's eve was a blast.


We all gathered in the street to witness the fireworks as we started to count down from ten.


Another new year, another reason to live.


I don't have any new year's resolution because I find it childish. Hindi lang rin naman tutuparin. Mas mabuti pang isaisip mo na lamang ang mga gusto mong baguhin at gawin. Afterall, what's the use of writing down in a piece of paper if you're going to forget it in the other day?



Real change comes from within. It's how it's supposed to be.



Today is the first day of school this new year. We'll only have class for a week and be back on the last week of January because of the Jamboree.


Good thing I am not a scout so my participation is not in need. Freedom, at last!



"I hope you've already talk about your research. Remember, I won't accept late papers. You have more than 3 weeks to make, so use your time wisely." Sabi ni Mrs. Chua na sinundan naman ng mga panaghoy at reklamo ng mga kaklase ko.



Project: I Love You (Academic Strand Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon