7

1.1K 150 24
                                    

Hyunjin ve Felix sözleştikleri saatte kampüste buluştular. Sonbahar yaprakları etraftan kaybolmaya başlamış, kışın ilk günü idi. Hava boğucu ve gri bir renge bürünmüştü.

"Günaydın!" diye cıvıldadı Felix. Kahve tonlarında beresi gözlerine düşüyor ve şirin bir hava veriyordu.

"Günaydın!" diye cevapladı Hyunjin," Kahvaltı yaptın mı?"

Kafasını hayır anlamında iki yana sallayan Felix'e cebinden pakete sarılmış büyük bir kurabiye çıkardı.

"İlk günün için, şans kurabiyesi!"

Felix yüzünde büyüyen tebessümü fazla tutmadan sundu Hyunjin'e.

"Şans öpücüğü gibi mi?" dedi kıkırdayarak.

Hyunjin ona kesinlikle bir şans öpücüğü vermek isterdi. Kahretsin, bunu gerçekten isterdi.

Yüzü yanmaya başlatan Hyunjin sessiz kalınca Felix Hyunjin'in yanağına uzandı. Parmak uçlarında biraz yükselip Hyunjin'in yanağına bir buse kondurdu.

Hyunjin, birkaç saniyeliğine sıcak dudaklar soğuk yanağına değdiğinde kendine gelemedi. Gözleri kocaman açılmıştı. Felix gülümseyerek geri çekildi.

"Pekala, bu da şans öpücüğü." dedi ve yürümeye başladı.

"Çıkışta buluşalım!" dedi arkasına dönerek. Ardından okuluna girdi.

Hyunjin hala yolun ortasında, ağaçların altında dikilmiş duruyordu. Eli az önce Felix'in dudakları ile buluşmuş yanağına gitti. Kalbi çok hızlı atıyordu. O sımsıcak duyguyla kavrulup gidiyordu.

•••

Çıkışta buluşup yürümeye başladılar. Felix'in okulunun ilk gününü kutlamak için Hyunjin'in evine ilerliyorlardı.

İkisi de suskundu ancak Hyunjin konuşmak istiyordu.

"Bugün kışın ilk günü, belki kar yağar hm?"

"Hava çok soğuk, umarım yağar." diye yanıtladı sarışın onu.

"Fırından makaron alalım mı?"

•••
Hyunjin'in evine geldiklerinde kelimenin tam anlamıyla dondukları için Hyunjin dolaplarda battaniye arıyor, Felix ise sıcak bir kahve için mutfakta uğraşıyordu.

Nihayet her şey tamam olduğunda koltuğa kurulup battaniyenin altına girdiler. Ellerinde kahve kupaları, ortalarında ağızlarını tatlandıran küçük renkli makaronlar olan bir kap vardı.

Bir yandan televizyondan açtıkları filmi izliyor, bir yandan sohbet ediyorlardı

"Hyunjin, cama bak!" diye bağırdı Felix aniden.

Lapa lapa kar yağıyordu dışarıda. Hava beyazlamış, iri kar taneleri her yana saçılmaya başlamıştı.

"Dışarı çıkalım!"

Montlarını giyip berelerini başlarına geçirdikten sonra koşarak dışarıya çıktılar.

Kar o kadar hızlı yağıyordu ki çevredeki arabaların ve ağaçların üstü örtülmeye başlamıştı bile.

Hyunjin, ellerini cebine sokmuş Felix'i izliyordu. Sarışın olan kimi zaman kendi etrafında dönüyor, kimi zaman kafasını yukarı kaldırıp yüzünün her yanına kar tanelerinin düşmesine izin veriyordu.

Aniden gözleri onu izleyen Hyunjin'in gözleriyle buluştu. Soğuk havada içleri sımsıcak olan ikili birbirine yanaştı.

"Yağan ilk karı ilk seninle görüyorum."diye mırıldandı Felix.

"Bunun Kore'deki anlamını biliyor musun?" diye sordu Hyunjin. Kalbi çok hızlı atmaya başlamıştı.

"Biliyorum." diye yanıtladı onu Felix.

İkisi de yan yana durmuş hislerini düşünüyordu. 'Tamam.' dedi kendince Hyunjin. 'Bir sabah aniden aşık uyanma fikri çok saçma. Ancak, şu an aşık olduğumu iliklerime kadar hissediyorum.'

Yanında ufak kalan sarışına bakıyordu. Saçlarına takılıp kalan kar onu periye dönüştürmüştü.

Felix ise Hyunjin'in ondaki yerinin apayrı olduğunun çoktandır farkında idi. İlk karı Hyunjin ile görmek ise artık duygularını saklamasını zorlaştırıyordu.

'Umarım bu inanç doğrudur.' dedi kendince. ' Umarım güzel ve sonsuz bir aşk yaşayabiliriz.'

Ellerini birbirine sürterek ısıtmaya çalıştı Felix. Yüzünde tatlı bir gülücük vardı.

Hyunjin elini tutması için uzattı Felix'e.

"Üşüdün, tut elimi."

Felix mutlulukla tuttu elini. Felix'in soğuk eli, Hyunjin'in sıcacık elleri arasında kayboldu. Hyunjin tuttuğu eli bırakmadan kendi cebine soktu.

Şimdi omuzları birbirine değiyor, birlikte üşümeden karı izliyorlardı. Başını usulca Hyunjin'in omzuna yasladı Felix.

Sevgiyi iliklerine kadar hissediyorlardı.

•••
Şu kar olayını seviyorum. Ve aslında bu bölümü dün atacaktım ancak neredeyse yarısına kadar hazırladığım taslak silindi ve hevesim kaçtı. Ancak yazmaya başlayınca gerisi geldi ve bence bu taslağa nazaran daha iyi oldu. Neyse, sevgiler.

Photographer • HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin