Ik was aan het fiesten onderweg naar mijn paardje en toen ik er bijna was zag ik aan de weg kant een jongetje liggen tussen de bomen zo alleen en koud ,Dus ik stapte snel van me fiets af en ging naar hem toe.Ik zei hallo kun je mij horen kun je mij verstaan? \Een tijdje bleef het stil tot dat hij zei ja ik hoor je.Ik vroeg aan hem want hij deed tussen de bomen gevaarlijk naast de weg. me ouders hebben hebben me hier achtergelaten en zijn weg gerden beantwoorde de jongen.
ik zei kom maar mee dan mag je bij mij wonen tijdelijk tot we je ouders hebben gevonden. dus nam ik hem mee acher op me fiets naar mijn huis. ik zei ga jij maar dochen hier heb je droge kleren van mij trek dit maar aan. ondertussen dat hij ging dochen vertelde ik me moeder dat zijn ouders hem had achtergelaten.toen hij klaar was met dochen heb ik hem eten gegeten en drinken en vroeg ik naar zijn naam.Toen begon hij te huilen toen ik dat vroeg en zei hij niets tot dat ik zei wat is er? Waar op hij mij vertelde dat hij geen naam had en dat hij geen vrienden had geen family die hem wilde en al 5 jaar daar bij de weg lag dus ik vroeg hem hoe hij dan in leven bleef waar hij op antwoorde dat er elke avond een man was die eten bracht. toen ik dit hoorde brak me hart in 2 en begon spontaan te huilen.
ik heb de jongen belooft dat ik voor hem zal zorgen en we een leuke naam zouden bedenken voor hem.(word vervolg)
YOU ARE READING
eenzaam&alleen
Adventureik heb dit boek vol gevoel geschreven ik bedacht dit en dacht hier moet ik een boek van schrijven
