alumis

8 1 0
                                    

"Kaye, give me one more chance please. I can't imagine my day without you. So just please- don't leave." Pagmamaka-awa ni Tim habang nakahawak sa magkabila kong kamay.


"What do you mean? It's my dream, Tim. You know that I'll choose my dream over anything else." Tinanggal ko yung kamay niya sa akin sabay dampot nung duffel bag ko.


"If that's what will make you happy, Kaye." Pinipilit niyang ngumiti habang sinasabi niya iyon. Sadness and despair was all I can see on his face.


Tinalikuran ko siya at tumakbo na papunta sa van namin.


"Sa bahay na po ba deretso natin, maam?" tanong ng driver namin.


"No kuya, daan muna po tayo sa Manila Bay."


That was one of a heck breakup. Huminga ako ng malalim habang pinapanuod ang mga sasakyang pa-abante sa kabilang direksyon. I wish ganun din kabilis kahit magkaibang direksyon na ang tatahakin namin. Sadly, two months lang tinagal namin. He's my 4th, pero parang mas magandang sabihin na hindi ko siya naging karelasyon. After a month since maging kami, I've been following him kasi sabi niya busy siya. But what I saw was him cheating on me. Tapos magpapakasadboy after siyang mahuli sa akto.


"Maam, nandito na po tayo."


Tumango ako at lumabas. Hays, apakaganda ng dagat. Lalo na yung buhangin. When I laid my eyes on it, I felt comfort. My stomach stopped growling after I saw this beautiful sand. Palubog na yung araw kaya bumalik na ako sa van, nang biglang tumunog yung telepono ko.


"Hello? Is this Ms. Kaye Tamees Nahman?"


"Yes, who are you?"


"Sir Teeguz Taytee, the owner of T University, said he wants to meet you now. He sponsored you for this upcoming school year."


Natulala ako saglit. Mga 2 seconds.


"O-okay! Tell him I would be there. Thank you."


"Alright, maam"


Nanginig at nagtremble ang knees ko. Pero sa tuwa. Hindi ko iinaasahang mapipili ako sa mga enrollees. Did I really get into that university?


"Kuya, sa T university." Sambit ko ng may halong excitement.


Pinaandar na ni kuya yung van at tumulak na kami. Mabilis lang yung byahe.


Sa sobrang excited ko tumakbo ako palabas ng van. Fuck those who are watching me. Uwian na ng mga college students, but who cares. I'm about to reach my dream, bitch.


Sa bilis ng takbo ko papunta sa office, nagulat ako ng nakadapa na yung mukha ko sa sahig.


Ang tanga naman.


"The fuck? Why you kissing the floor, miss?" Tanong ng boses lalaki sa may likod ko. Narinig ko yung yapak niya palapit sa akin.


Hinablot nya yung kwelyo ko para maitayo ako. Seriously? He could've grabbed me by my arm. What's wrong with the collar lift my gosh.


Pinagpagan ko yung damit ko. After a minute nawala na yung mga alikabok sa damit ko.


"Shit!"


"Is that how you greet?"


Hinarap ko siya at nagulat ako sa nakita ko. Magkasalubong ang makapal niyang kilay. Naka polo siya at mukhang kakatapos lang ng klase niya dahil mukha siyang pagod. Halos maestatwa ako.


"Do you even have manners? Ganyan na ba mga estudyante ngayon magpasalamat?"


"Sorry po Sir, di po sinasadya. Salamat nalang po." Sabi ko sabay tumakbo na ulit papuntang office.


Wait hold up. What in the actual fuck? Weird. What just happened? Wait magkaiba yung boses.  The one who helped me and the teacher. And why the hell he sounded so familiar?


Maderpaking author's note (yes naman AUTHOR):

Nagustuhan mo ba?

Kung hindi:

Edi don't

Kung oo:

Pagpalain ka nawa hanggang sa iyong kamatayan.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 20, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Subway Killer (Paunti-unti muna tayo)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon