Tabi beni ancak böyle hödükler bulurda neyse konumuz şuan o değil.
"Kapısız köyden mi geldin sen?" Diye sordum sitemle. "Hayır ben şehir çocuğuyum canım" dedi ve geçip koltuğuma oturdu. Sen nerden aldın o izni afedersin ama?
"Oturabilirsin dediğimi hatırlamıyorum, ayrıca sen neden geldin zaten karşılaştığımızdan beri başıma belasın" dedim ve gözlerimi devirdim. "Sen belasın yoksa şuanda burda olmazdım" dedi bilmişcesine. "Ukala"dedim "mütavaziyi unutma" dedi ve kaşlarını kaldırdı. "Yok canım daha ziyade" dedim ve bilmem kaçıncı göz devirmemi yaptım.
"Neden burdasın tekrar soruyorum?" Dedim kinayeli. "Baban gönderdi odandan kaçma ihtimalin varmış ama ben varken öyle birşeyin olamayacağını söyledim zaten merak etme" dedi. Cidden bu kendini ne sanıyo?
"Aresmisin nesin rahat bıraksana azıcık beni uyuyacağım" dedim ve başımdan aşağıya yorganı geçirdim.
Ayak sesleri duyduğumda gitmek için kalktığını anladım. "Yarına okulunun ilk günü söylemedi deme" dedi ve çıktı. Şükür kurtulmuştum.
Birkaç bölüm tabletten supernatural izleyip kendimi uykuya bıraktım malum yarına büyük gün.
***
Sabah deprem korkusuyla sarsıldım. Oha deprem mi oluyo? Hemen başımdan aşağıya yorganımı çekip ölmeyi beklemeliyim yoksa bu tiple rezil olurum çıkamam.
Ölmek için yorganı çekiştirdiğimde yorganı çekemiyordum sanki birisi tutuyordu.
Depremin elleri olamaz değil mi?
Gözlerimi zorlukla açma çabasına girmeden önce konuşmaya çalıştım "deprem oluyorsa ölmeyi bekliycem olmuyorsada bu satte kalkmam ben rahat bırakın beni" dediğim an yarısı altımda yarısı üstümde olan yorganın çekilmesiyle yere kapaklanmam bir olmuştu.
Evet biliyorum yerciğim bende seni özledim.
Kafamı kaldırıp bu hangi öküz diye bakarken Ares'i görüp şoka girmem bir oldu. Sonuç olarak ben Anıl falan diye düşünüyordum.
Yüzümdeki saçlarımı sıkıntıyla çekip "öküüüzz!" Diye cırladım. Sabah sabah sesim yerindeydi en azından onada şükür.
"Cırlamada kahvaltıya in hazırmış kahvaltı ve hazırlan okula geç kalıcan tabi senin yüzünden bende" dedi ve ağır adımlarla kapıya yöneldi.
Plan 1: Ares çıkınca anında yatağa gömül.
Plan 2: daha düşünmedim.Tam kapıdan çıkmasını beklerken bana dönmeden konuşmaya başladı "eğer 5 dakika içerisinde kahvaltıda olmazsan seni havuza atarım ayrıca bilgin olsun kış mevsimindeyiz " dediğinde gözlerim yerinden çıkıcak gibi pörtledi.
Yapar mı yapar ben işlerimi sağlama alayımda kalkayım.
Plan 2: plan bir suya düştüğü için ona yüzmeyi öğret.
Espri anlayışım sabah sabah hala üzerimde en azından. Ayağa kalktım ve hazırlanmak için dolaba yöneldim. Dün Allah'tan ne giyeceğimi düşünmüştüm, dün ayarladığım kıyafetimi giyip saçımıda açık bıraktım saçım zaten düz olduğundan hafif düzleştiriciyle dalga verdim ve hafif kalem sürüp dudağımada nemlendirici sürüp aşağıya indim.
Kahvaltı süper gözüküyordu ama babamla Ares beni beklemeden yemeğe oturmuşlardı. Al birini vur ötekine ikiside öküz işte, bence bu erkeklerin geninde var.
"Biraz daha gecikseydin yemekten sana kalmayacaktı" dedi ve gülümsedi babam. "Ay babacığım beni bekleyip kibarlık ettiğiniz için teşekkür ederim" dediğimde Ares "seni beklesek aç kalırdık" dedi.
Anıl bile babamın yanında bu kadar rahat değildi ilk defa babamın yanında böyle davranan birini gördüm, değişik.
Yemeğimiz bittiğinde babam Ares'e bakıp "Kızım sana emanet evlat başına birşey gelirse senden bilirim" dedi ve kalktı beni öpüp gitti. Bende kalkıp kapıya yöneldim ayakkabımı giyerken söylenmeye başladım.
"Yine geç kaldık senin yüzünden" diye söylenirken yüzüme pişmiş kelle gibi sırıtıyordu, ne yanlış birşey söylemedim ki?
"Bugün okulun ilk günü yani senin için öyle biliyorsun demi?" Dedi ve kahkaha attı, bak yine rezil olmuştum başka söyleyecek birşeymi kalmamıştı sanki?
Vestiyerdeki çantama bir küçük defter bir kalem ile telefonumu vs gibi şeyleri koyup kapattım ve arabaya doğru yürüdüm.
Arabaya bindiğimizde bizim şoförün bırakacağını anladım.
Okula vardığımda içimi büyük bir heyecan kaplamıştı. Neydi ki bu heyecan şimdik. Yol boyunca Ares'le hiç konuşmadık.
Telefonuma gelen mesajla düşüncelerimden sıyrıldım.
Kimden; Yanıl ;D
Ben okula geldim fıstık seni bekliyorum.
Dediğinde şaşırdım. Okulunu benim için değiştirmişmiydi? Oha yerim ki.
Kime; Yanıl ;D
Benim için okulunumu değiştirdin, yiriiim seni ya.
##
Kimden ; Yanıl ;DTabiki fıstık senin için değiştirmiycem de kimin için değiştiricem değil mi?
##
Kime; Yanıl ;DTabikisi, o zaman geliyorum ben gelince görüşürüz.
##
Kimden; Yanıl ;DGörüşürüz.
Yüzümde kocaman bir sırıtma olduğunun farkındayım ama yargılamayın beni.
Kendime itiraf edemediğim şeyler var belki birgün ederim.
"Neoldu çok mutlusun yoksa sevgilinlemi mesajlaştın" dediğinde gözlerimi devirdim "birincisi o benim sevgilim değil ikincisi evet Anıl'la mesajlaştım" dedim ve Şoförün kapımı açmasıyla irkildim.
Arabadan indiğimde okul beni büyülemişti güzel okuldu, şuanda hayatımda ilk defa okula gidiyordum ve içerde neler olduğunu merak ediyordum.
Sizce nasıl olmuş? Vote verip yorum yaparsanız çok mutlu olurum. Öpüldünüz ^^
Medya ; Turkuaz'ın kıyafeti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA KIZI
Teen FictionHani derler ya mafya kızı olmak kolay herşey elinin altında diye düşünülür, ben herşeyi çözdüm ve şu karara vardım mafya kızı olmak hiç ama hiç kolay değil ve yalanlara inanmamak gerek çünkü mafyanın kızıysanız iki cümlenin içinde bir yalan vardır...