The Becoming

Inleiding

Waarom moeten we allemaal wel iets van anderen vinden? Of anders gesteld... Waarom willen we dat anderen goed over ons denken?

Sinds dat ik me afzonderlijk stel van 'erbij willen horen', zie ik ineens wat ik eigenlijk was. Wat de meerderheid nog steeds is. Het is niet erg... niemand valt het namelijk op, maar het is wel erg dat de meerderheid het zich niet beseft.

Zie het als de wereld in de film van 'The Matrix'. Ooit gezien? Ik zie mezelf nu als een van de ontwaakten. Ik zie nu het groter geheel, oftwel ik kijk niet alleen meer naar mezelf. De meerderheid van deze wereld zijn de personen in de virtuele wereld, gecreëerd door Artificial Intelligence. Onwetend dat ze in die wereld zitten en er ook nog een is buiten de wereld. De echte wereld.

Het is echter wel moeilijk om uit de valse wereld te geraken. Erg moeilijk zelfs. Je hebt namelijk maar 3 opties. De eerste mogelijkheid is dat je eigenzinnig, of apart, geboren bent. Als tweede kun je iets meemaken waardoor je ineens wakker wordt. Iets wat je mee hebt gemaakt, waardoor je tot nadenken gezet wordt. De derde mogelijkheid lijkt erop. Je komt er dan niet zelf achter, maar je wordt door een ander wakker geschud. Dat kan bedoeld, maar ook onbedoeld gebeuren.

Bij mij gebeurde dat laaste. Hierdoor kwam ik met iemand in contact. Iemand die zo geboren was. Eigenzinnig. Het lijkt erg voordelig. Je staat namelijk sterk in je schoenen en je bent zelfverzekerd. Maar dit ben je geworden doordat je er nooit bij hebt gehoord. Ze heeft zich altijd moeten afzonderen en ze heeft op haar manier moeten uitzoeken hoe ze moest leven met haar eigenzinnigheid. 

Ik werd wakker geschud door een ander. En het begon met een droom...