Bölüm 1 Başlangıç

251 17 5
                                    

Eiji'nin düşünceleri ile...(kısaca tırnak içi olmayan cümleler eijinin düşünceleri.)

Eiji uyanır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Eiji uyanır.

"Huh!?"  NE! Burası benim odam değil nerdeyim ben?

"Simülasyona hoş geldiniz."

"Ne! KİM VAR ORDA! AYRICA BURASI NERESİ?"

"Lütfen sakin olun. Ben sadece bir sesim. Ve bir simülasyonun içindesiniz."

Ses mi simülasyon mu? Lanet olsun daha dün odamdaydım. Neler oluyor...

"Simülasyon derken nasıl bir simülasyon bu?"

"Gerçek aşkı bulup mutlu olana kadar çıkamıyacağınız ve her öldüğünüzde anılarınız silinerek geri hayata geliceğiniz ve acıların hissedildiği bir simülasyon. İyi şanslar."

"ÖLMEK Mİ? ACIYI HİSSETMEK Mİ? NASIL SİMÜLASYON BU?" Ses gelmedi. Bekledim ama ses çoktan gitmişti. O an artık burda beklemenin mantıksız olduğunu anlayıp dışarı çıkmaya karar verdim. Odada bir gardırop olduğunu fark edince ona doğru koşup üstüme bir şeyler geçirdim. Ve hemen dısarı çıktım.

Eijinin kombini

   Sadece sokakta yürüyüp etrafa bakıyordum bir sürü insan olması beni şaşırtmıştı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


   Sadece sokakta yürüyüp etrafa bakıyordum bir sürü insan olması beni şaşırtmıştı. Sanki simülasyon değil de gerçek hayat gibiydi. Bu düşüncelere dalmışken birden birine ya da bir şeye çarptım. Kafam çok acımıştı. Kafamı okşayarak yukarı baktığımda birine çarptığımı gördüm. Yukarıdan bana bakıyordu. Tam özür dileyecektim ki bir ses duydum.

"ÇOK ÖZÜR DİLERİM! İyi misiniz?" Bir an şaşırdım çünkü çarpan kişi bendim ve adam bana elini uzatmış özür diliyordu...

"Asıl özür dilemesi gereken bendim özü-" Tam özür dileyecektim ama adam yine sözümü kesmişti. Elini tutup ayağa kalktım.

"Böyle bir başlangıç yapmak kötü oldu ama ben Blanca tanıştığımıza memnun oldum."

Adam

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Adam ... yani Blanca dev gibiydi. Ne diyeceğimi bilemeden öyle donmuştum. Kendime geldiğimde birkaç kelime etmeyi başardım.

"B...bende Eiji tanıştığımıza m-memnun oldum."  Sanki korktuğumu anlamış gibi bana soran gözlerle bakmaya başladı.

"İyi misiniz?" İYİ Mİ? Bir simülasyonda uyandım ve ilk tanıştığım insan bir DEV. HİÇ AMA HİÇ İYİ DEĞİLİM.

"İ-iyiyim..." HAYIR DELİRİYORUM!

"Emin misiniz çok korkmuş gözüküyorsunuz?" NASIL İYİ OLABİLİRİM Kİ! Ayrıca başımda çok acıyor.

"E-evet... İyiyim." Bu kelimeden sonra kafamdan bir şey aktığını ve sonra yere yığılıp gözlerimin kapandığını hatırlıyorum. Daha sonra gözlerimi açtığımda hastahanedeydim. Meğerse adama çarpınca başım yere çok sert gelmiş ve açılmış...

"Gerçekten özür dilerim. Böyle olsun hiç istememiştim." Adam gerçekten üzgün görünüyordu. Ama sonuç olarak çarpan bendim. Birşeyler söylemeye karar verdim. Çünkü ben ona çarptığım için özür dilemesi gerekmezdi.

"Asıl ben size çarptığım için özür dilerim..." Adam çok şaşkın bakıyordu. Neden şaşırdığını anlamamıştım.

"İyi misiniz? Şaşırmış gözüküyorsunuz."

"Evet şaşırdım çünkü daha önce kimse benden özür dilememişti..." NE! Kimse daha önce ondan özür dilememiş miydi? Yoksa adam... ölüp anılarını mı kaybetmişti? O an hiç düşünmeden yada nasıl desem istem dışı olarak adama çok garip bir soru sordum...

"Siz daha önce öldünüz mü?"

"Sanırım ama tam emin değilim." Bu ne demekti? Sanırım mı?

"Nasıl yani?" Diye istemsizce sordum.

"Normalde insanlar bu simülasyonda bebek olarak başlar. Ama ben 30 lu yaşlarda bir gün bir odada uyandım. Hiçbirşey hatırlamıyordum sonra bir ses simülasyonda olduğumu söyledi o sesin açıklamaları yüzünden daha önce öldüğümü düşünüyorum..."  O an dona kaldım. Adamın yaşadıkları benimkine çok benziyordu ve o an bu sabahtan öncesine dâir hiç bir şey hatırlamadığımı fark ettim. Yani ben... daha önce ÖLMÜŞ MÜYDÜM?

    Bunları düşünürken bir ses duyunca kendime geldim.

"Hey beni duyuyor musun? İyi misin?" Bu o adamdı. Hala burda mıydı?

"E-evet"

"Uhhh tamam o zaman ben birkaç dakikalığına gitmeliyim böylece sizde iyice dinlenirsiniz bir şeye ihtiyacınız olursa kantinde olucam." Konuşacak halde değildim. Sadece gülümseyip başımı salladım. Sonra adam dışarı çıktı. Ben de ölüp ölmediğimin üstüne olan düşüncelerin içine daldım ve uyuyakaldım...

Birkaç saat sonra kapının tıktıklanmasıyla   uyandım. İçeriye o adam girdi. Ama yanında biri daha vardı. Ayrıca adam oldukca şaşkındı. Yanında en fazla 19 yaşında sarı saçlı biri duruyordu sonra yanındaki kişinin bana bakarak ağladığını gördüm. Sonra yanındaki kişinin ağzından bir kelime çıktı...

"Eiji..." Sonra koşup bana sarıldı. Adımı nerden biliyordu? Neden bana sarılıyordu. Sonra yüzüme ağlayarak bakarken birkaç kelime söyledi...

"Beni hatırlıyor musun ben Ash..."

Ben şokdayken hala kapıda duran adamın sesini duydum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben şokdayken hala kapıda duran adamın sesini duydum.

"Eiji o sen ölmeden önceki hayatından senin için çok önemli biri..." Ne! Yani... yani ölmüş müydüm? Önemli mi? Nasıl yani...

" Beni hatırlamasan da seni bulduğum için o kadar mutluyum ki... Her ne kadar eskiyi hatırlamasan da sana tüm eski hayatını anlatacağım belki o zaman bir daha benimle olmayı denemek istersin..." Ne! Onunla birlikte miydim? Peki neden... neden ölmüştüm? Ayrıca hala kapıda şok içinde duran adamın bununla ne alakası vardı? Kafam çok karışıktı bu yüzden bana hayatı pahasına sarılan Ash'e bakıp çaresizce ve sesim titreyerek fısıldadım.

"N-nolur otur v-ve her şeyi a-anlat en küçük ayrıntıya k-kadar... Ne gerekirse yaparım..."

"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki Başka ZamanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin