☘

Bazen kendi kendime diyorum ki kapat şu defteri, unut gitsin. Sen elinden geleni yaptın. Olmuyor işte... Kendini daha fazla üzme diyorum ama olmuyor, yapamıyorum. Seni düşünmeden duramıyorum, her gün hayalinle, seninle mutlu olduğumuz asla birbirimizi bırakmayacağımıza dair günleri düşünmekle geçiyor. Senin parfüm kokun gelince burnuma, etrafıma bakıyorum. Hani nerde diye yanıma gelince her şeyi silip baştan başlıyorum, her günümü seninle geçirmek istiyorum, gözlerine bakarak uyumak istiyorum, kokunu içime çekerek yatmak istiyorum. Onları düşlerken bile çok mutlu oluyorum.
Sonra aklıma geliyor imkansız olduğu, bütün dünya başıma yıkılıyor, o anı düşünmek istemiyorum, çünkü hayali bile çok güzel, mutlu ediyor. Belki o anlık ama o bile yetiyor.
Sevmekle hata mı yaptım?
Tabiki de hayır. Dünyaya bir daha gelecek olsam tekrar seni tanımak, sevmek isterdim.
İlk doğrum ve son doğrum olacaksın bu dünyada, çünkü sevdim, aşık oldum, alıştım sana, benden bi parça oldun. Sen yokken bir şeyler eksik duruyorum.
Biliyorum biz diye bir şey olmayacak ama hayalimde bile olsan yeter bana, çünkü amaçsız, karşılıksız sevdim seni.
Geç saatlere kadar sana sayfalar dolusu şiirler, mektuplar yazan bu eller, bir bakışınla tutmaz oluyor, galiba sensiz olmuyor. Adını çaresizlik koyduğum bu anlamsızlığın içinde boğuluyorum, bu yüzden her defasında yenik düşüyorum ya kendi aşkıma, tek yürekte yaşattığım karşılıksız aşkıma.
Sonunu bilmem ama sessizce sevdim seni, sessizce büyüttüm hayallerimde ve sessizce sevmeye devam edeceğim. Seni her gün bir önceki günden daha çok seveceğim. Belki de dünyada hiç ama hiç kimse seni benim kadar sevmeyecek sevemeyecek eminim. Bunu biliyorum ya içim rahatlıyor. Adamlık bunu gerektiriyor, tek kadın ve sonsuza kadar onu sevmek...

Yonca'ya aşık adam ☘