Force Love BK 1 || TAENNIE COMPLETED✓

-9: Talk to him, again

-Unedited

~•~

J E N N I E

Nakatulala lang ako sa mala-anghel niyang mukha habang nakatingin lang siya sa malayo. Para talaga siyang isang anghel na inihulog ng langit, sabi ko sa isip-isip ko. I know that he still mad at me but masisi ko ba ang sarili ko kung bakit ako nahulog sakanya. Hindi ko naman kasalanan ang kagagawan ng tatay ko pero bakit saakin siya nagagalit. Kung pwede lang sana baliktarin ang mundo at ibalik yung mga oras na magkasundo pa kaming dalawa.

"Don't stare at me, you're so annoying." He said with a cold tone. As, always naman.

I sighed before i talk to him. I'm still fvcking love him!, di ko akalain na mahahawakan at makikita ko ulit siya.

"Spill it out Jen, I know you have something to say. Do not procrastinate, malapit na mag-time." He said irritably.

I just bit my lower lip.

"Ahh---k-kase, bakit m-mo yun g-ginawa?."

"Ginawa? What did you saying?."

"Yung...ano hmm...h-hinigit mo ko k-kanina." I'm always really nervous when I face him, especially when he touches me. Para bang may libong bultahe ng kuryente na pumapasok sa katawan ko.

He smirked. "Yun ba?." Bakit ba di niya ko magawang kausapin ng maayos. Alam ko namang may galit parin siya saakin pero kahit kaunti manlang pansin ko, di niya magawa.

"I only did that because alam kong gulo ang kalalabasan non. Kilala kita, di ka basta nagpapatalo." He said.

Kilala niya nga ba talaga ako?. Medyo kinikilig ako ng kaunti, kilala niya daw pagkatao ko eh.

Tumayo siya na ikinatayo ko rin. Iiwan na naman niya ko mag-isa. Just like before.

"Kilala ko kung sino ka. Nagsisimula ka ng gulo na wala namang katuturan." At the same time he looked into my eyes. "At ikaw din ang..." Lumapit siya sa tainga ko at bumulong.

"Anak ng pumatay sa pinakamamahal kong ina. Your killer father." Sabay alis niya ng walang lingon. Biglang nagsibuhos ang aking mga taksil na luha. Ganon ba talaga niya ko kinamumuhian?. Ganon ba talaga kasama si dad?. Masama rin ba talaga ang tingin niya saakin.

Akala ko ba kilala niya ang buo kong pagkatao? pero bakit wala siyang ipinapakita na motibo. Puro sakit nalang ang ipinararanas niya saakin pero kahit anong gawin ko, siya parin ang sinisigaw ng puso't isipan ko.

Taehyung.

Kung pwede lang sana turuan ang puso, siguro matagal na kitang nakalimutan but i can't. I can't lose you, i can't forget about you, i can't loathe you kasi ikaw lang ang laman ng puso ko.

Sana balang araw matutunan mo rin akong mahalin. And that's my only wish. Gusto kong bumalik ang dating ikaw, Taehyung.

My love, to infinity and beyond.

~*~

boto ka prend:) plesss:(

Ciao!~