─── ･ ｡ﾟ☆: *.☾ .* :☆ﾟ. ───
𝐁𝐢𝐥𝐢𝐧𝐦𝐞𝐲𝐞𝐧 𝐍𝐮𝐦𝐚𝐫𝐚:
ah Tanrım,
bugün seni izliyordum yine, uzaklardan
insanlara hakaret etmek sana iyi hissettiriyor mu?
biliyor musun,
bir keresinde beni çok kırmıştın,
o gün eve gider gitmez yatağa girip ağlamıştım.
sonra 'ne de olsa herkese öyle davranıyor' diyerek rahatlattım kendimi
benden nefret ettiğinin düşüncesi bile korkunç
çünkü... bilmem?
(20.18)
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☾ .* :☆ﾟ. ───
Genç kız oflayarak kendini yatağının üzerine bıraktı ve kollarını iki yana açtı. Okul bugün onu epey mahvetmişti, spor festivali çok yorucuydu ne de olsa.
Telefonunu tekrar eline aldı ve Bakugo'ya yazdıklarına baktı. Hâlâ bakmamıştı.
Güldü.
Bakmayacağını adı gibi biliyordu zaten.
Parmaklarını tekrar klavyede gezdirmeye başladı.
𝐁𝐢𝐥𝐢𝐧𝐦𝐞𝐲𝐞𝐧 𝐍𝐮𝐦𝐚𝐫𝐚:
spor festivalinde çok iyiydin Bakugo-kun
bir an için Uraraka-chan'ı yok edeceğini sandım
Todoroki-kun'a karşı da çok iyiydin
ağzım açık izledim
her neyse
iyi geceler ♡
(20.34)
Telefonunu tekrar kapattı. Ayağa kalktı ve şarj aletini buldu. Kafası çok doluydu, ve bu durum sinirlerini bozuyordu.
Yavaş ve sessiz adımlarla alt kata indi. Küçük kardeşi uyuyordu. Mutfağa yöneldiği sırada anne ve babasına şöyle bir baktı. Haberleri izliyorlardı. Köpekleri Suki ise yanlarında yatmış, uyuyordu.
Bir bardak su içtikten sonra ailesinin yanına doğru ilerledi. "Hey," diye seslendi ruhsuzca.
"Bak, kimler gelmiş," dedi babası ve kolunu kaldırarak kızının, kolunun altına girmesini istediğini belli etti.
Genç kız uyuşuk bir şekilde babasının kolunun altına girdi.
"Seninle gurur duyuyoruz, Akina."
Kız gülümsedi. "Ne ile gurur duyuyorsun ki? Karşılaşmalarda ikinci turda elendim. Oraya kadar gelmişken hem de.."
"Shh, deme öyle." dedi annesi. "Engelli koşuda çok iyiydin. Özgünlüğü kullanarak bir çok kişinin önüne geçtin. Robotları çok iyi hakladın!"
Babası heyecanla "Evet!" dedi. "Süvari Savaşında da gayet iyiydin. Bence kendini küçümsemek yerine, kendinle gurur duymalısın, kızım." dedi.
Akina'nın annesi de onların olduğu koltuğa geçti ve üçü birbirlerine sarıldılar. Bunu gören Suki, yerinden kalktı ve başını Akina'nın dizlerine koydu. Bunun üzerine Akina bir kahkaha kopardı ve gülüştüler.
"Çok teşekkür ederim, anne, baba, her zaman beni destekliyorsunuz. Size çok şey borçluyum." durdu ve eğilip köpeğini öptü. "Sana da, Suki."
"Ne demek, sen bizim kızımızsın." dedi babası.
O sırada Akina ağzı yırtılırcasına esniyordu.
"Ben uyumaya gidiyorum yoksa öleceğim. İyi geceler." deyip üst kata, odasına çıktı.
Telefonunu kontrol etti.
Görüldü yoktu.
Gülümsedi, ve kendini uykunun tatlı kollarına bıraktı.
─── ･ ｡ﾟ☆: *.☾ .* :☆ﾟ. ───
bu saatte bölüm ebet
14 Şubat'a kadar her gün bir bölüm atcam çünkü
neyse o kadar bb
kitap da texting mi değil mi belli değil ki
gerçi açıklamaya yarı texting yazdım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐋𝐄𝐓 𝐌𝐄 𝐋𝐎𝐕𝐄 𝐘𝐎𝐔 ↬ bakugo katsuki
Fanfictioninsanlar, duygularını saklamak için etraflarına duvarlar örerler. hislerini, benliklerini bu duvarların arasına gizlerler, gerçek kimliklerini gizlerler. bunu yaparlar çünkü, zayıf bir yönleri olduğuna inanırlar, ve bu zayıf yönlerini başkaları görs...
