Sa Isang Sulyap Mo

Chapter 58: Hello San Juan!

Wendy's POV

Bandang Alas Nuwebe na kami ng umaga nakarating sa San Juan. Sa bahay nila. ANG GANDA. Ang LAKI LAKI. Para kang nasa paraiso. Ang yaman nila.

Inalalayan kami ni Mark. Sus. Di naman pala suplado to eh. Akala ko nung una napakahambog.

Pagpasok sa loob, may dalawang katulong agad na sumalubong sa amin. Pinaupo nila kami sa sofa, ang lambot. Tapos may juice pa, ang sarap.

Keith: Ate. Ang yaman nila.

Wendy: Oo nga eh. Maggng belong kaya tayo dito? ._.

Keith: Siguro naman, oo.

Mrs. G: Wendy, Keith. Halina kayo. Dadalhin ko kayo sa mggng kuwarto niyo.

Keith: Tara, Ate.

Wendy: Sige Ho.

Sumunod naman kami. At... Dun kami dinala sa pinakatuktok ng bahay. Maliit lang pero maganda siya :) Sapat na sa aming magkapatid to. :)

Mrs.G: Okay na ba kayo dito? O gusto niyo mas malaki pa?

Wendy: Ay. Nako. Hindi na po. Ayos na ho kami dito :)

Mrs. G: Sigurado ba kayo? Wag kayong mahihiya. Kung may kailangan kayo, sabihin niyo lang. Sa mga susunod na araw, ipapasyal ko kayo dito sa San Juan. I-eenroll ko na rin kayo sa St. John. Malapit lang yun :) pwedeng pwede lakarin pero kung ayaw niyo naman, may driver naman dyan. Available anytime.

Nangiti nalang ako kay Mrs. Gemeniano. Ang bait nila. Nahihiya nga ako eh. Hahaha! Naiilang na rin. Feeling ko, hindi ako belong dito. Nilapitan niya ang kapatid ko at hinipo niya yung noo nito, sa bandang sugat.

Mrs. G: Ayos ka na ba? Pasensya na ha.

Keith: Opo. Ayos lang po ako. Wag kayong mag alala.

Mrs. G: Sige. Magpalit na kayo ng damit at bumaba na kayo. Magpapaluto ako. Pinakbet? Gusto niyo yun db? Ilocano dish yun.

Wendy: Wala pong problema :)

Mrs. G: At Wendy. Kung gusto mo, mamaya.. Pag usapan na natin yung maggng gawain mo dito sa bahay. Wag kang mag alala, hindi kita gagawing katulong. Pero kikita ka :)

Wendy: Ay nako. Mrs. Gemeniano, hindi ko naman po kailangan maging sosyal. Ayos na po ako sa pggng katulong dito, mas gusto ko po yun. Mas sanay po ako dun.

Umiling si Mrs. G nang nakangiti.

Mrs. G: No. Masyado ka pang bata para maging katulong lang. May mga pangarap ka sa buhay. You don't deserve to be just like that. At isa pa, mula nung kuhanin ko kayo, parte na kayo ng pamilyang to, which means na bahay niyo na rin to. At wag mo na ako tatawaging "MRS. GEMENIANO". That's too formal para sa ating magkakasama naman sa iisang bahay. Just Call me "TITA".

Wendy: Hehehe. Maraming Salamat Po, Tita :)

Mrs. G: Sige. Magpalit na kayo ha :)

Wendy: sige ho.

-------

Mark's POV

HOWAAW! I'm so berrri berri tired. Hindi pa alam ni Ashleen na nakauwi na kami eh. Balak ko na naman kasing sopresahin. :) Haha.

Medyo nakukuha ko na tulog ka nang may biglang kumatok.

Mark: PASOK.

Mr. G: Anak. Pakitawag nga yung dalawang dalagita sa attic.

Mark: Attic? Bat sila dun? Mas maluwang sa guest room.

Mr. G: Pero kay Jayem yun. Pag tumagal tagal na, may balak din kami ng mama mo na magpagawa ule ng mga bagong kuwarto.