Saplantılı

Yeni başlangıçlar

Siyah.Siyahlık.Karanlık.Karanlıkta boğulan biri.Karanlıkta yaşayan biri.Siyah ve karanlıkta yaşayan biri.Siyah ve karanlığa aşık biri...

İşte tam karşınızdayım.Ben buyum...ben hep buydum.Ömür Alya Çakar.Hep karanlıkta yaşayan biri.Siyahlara aşık,siyahlara tutkulu biri.Siyahlıktan,karanlıktan vazgeçmeyen biri.Siyahın ona tutkusu gibi.Siyahtım ben.Hep siyah olarak kalacaktım.Karanlıktım ben,Karanlığın kendisi,karanlıkların siyahlıkların efendisi,tanrısıydım ben.Karanlık bana aşıktı.Siyahlarla kaplıydım her zamanki gibi,siyahlar kaplamıştı beni.Siyahtım ben...sadece siyah.

Gözlerine baktım karanlık gözlerimle.Sadece gözlerine karanlıkla baktım.Siyahlıkla baktım.Gözlerime bakarak gülümsedi.Yüzüme yaklaştı ve dudaklarımı öpüp geri çekildi.Baktım gözlerine siyah gözlerimle.Geri geri giderken iyi geceler dedi.Bense hala orada siyahlıklarla ona bakmaya devam ediyordum.Hiç bir şey demeden arkamı dönüp eve girdim.Odama çıktım üstümü değiştirip yatağıma yattım.Saniyeler sonra kapandı siyahlı ve karanlık gözlerim.

_____

Sıramda otururken zilin çalmasını bekliyordum.Ders fizikti ve ben nefret ederdim.Çağkar yanımda uyukluyordu bende onu izliyordum.Sınıf moruğu takmıyordu tıpkı benim gibi.Biraz sonra zil çaldı.Çağkar'a bakıp,

"Ben kantindeyim şeker surat."deyip sınıftan çıktım.O sırada dün akşam çıktığım çocuk yanıma geldi,tam beni öpecekken soğuk bakışlarımı ona diktim.Yüzündeki gülümseme soldu ve yapacağı şeyi yapmaktan vazgeçti.Herkes bu halimi normal karşılıyordu.Eskidende böyleydim.Soğuktum insanlara.Kullanıp atardım.Şimdide böyle olmuştu.Daha 1 gün önce çıktığım çocukla işim bitmişti.Sıkılmıştım.

"Neyin var?"diye sordu kaşları çatık bi şekilde.Aslında mavi olupta siyah olan gözlerimi gözlerine iyice kazıdım.Dudaklarım arasından tek bi kelime çıktı.

"Sıkıldım."

Gözlerini devirdi ve yandan gülümsedi.

"Benden bu kadar çabuk ayrılamazsın Alya!"dedi sinirli ses tonuyla.O kimdi ki!İstediğimle çıkıp istediğimle ayrılırdım.Bunu hala öğrenememişti.Aklını başına toplaması gerektiğini öğrenememişti.

"Kes sesini."dedim soğuk ve bi o kadar da tutkulu ses tonumla.İlerlemeye başladım,kolumu tuttu ve,

"Bana bak kafana estiğinde benden ayrılamazsın kızım!"Önce eline baktım sonra gözlerine.Bakışlarımı görünce bi an afallasada aynı şekilde durdu.

"Sen kimsin?"dedim sorgulu sesimle.

"Kimsin,kimi tehdit ediyorsun?"başımı yana yatırdım.Hızlı bir hareketle boğazını tırnaklarım arasına aldım ve başını hızla duvara çarpıp kafes altına aldım.

"Kendine gel.Canını yakarım!"sessiz ve boğuk çıkan ses tonumla,başını duvara daha sert bastırıp ellerimi çektim yoluma devam ettim.Kantine inip Çisem'in yanında oturdum.

"Ayrıldın dimi?"dediğinde çocuğun yanımızdan suratı beş karış ve sinirli şekilde geçtiğini gördüm.Başımı salladım.

"Yeni hedef kim?"dedi gülerek.Bende hafif gülerek başımla Batı'yı gösterdim.Çisem o Batıyı görünce gülümsemesi hafif soldu.

"Ciddi misin?Poyraz'ın kardeşi gibi olan Batı mı?Emin misin?"başımı ona çevirdim.

"Neden?Biz Poyrazla ayrıyız aramızda bi engel yok.Hem Batı iyi bi çocuğa benziyor."Batı'ya çevirdim gözlerimi.Sanki benim onu izlediğini anlamış gibi gözlerini etrafında gezdirmeden direk bana çevirdi.Bu kadardı işte insanları kendime çekiyordum.Bana bakmaya devam ederken yarım ağız gülümseyip göz kırptım.O da başıyla selam verdi.Masamdan kalkıp yanına geçtiğimde masadakilerin gözleri bana döndü.