Bakıcı ( Tamamlandı)

1 🍎

Herkes hayatta hayali için savaşır , hayalini kurduğu şeyin gerçek olmasını ister , Ben de Çok uğuraştım Ama başardım mı hayır , Hayat kimseye adil davranmadı lafına giremeyeceğim çünkü doğru değil Hayat bazılarına adil davranmadı bazılarına davrandı , İyi bir yaşam sürüp hayalerindeki gibi yaşıyorlar Biz karıncayız biz kimse Görmez ve Şansın varsa hayatta kalırsın eğer şansın olmasada Üstüne basıp ezerler çünkü aşağada neler çekildiğini bilmezler ....

Kemer sesinin gıcırtısıyla gözlerimi açtım Ateş pantolonunu giyiyordu , gözümü yana çevirip saate baktığımda 9:04 dakikaydı " Siktir" diye bağırdım ve hemen yataktan çıktım Ateş bana garipçe bakarken yerde düşen eteğimi ve gömleğimi aldım " ya işe geç kaldım senin yüzünden " diye çıkıştım

" Kızım bugün senin izin günün değil miydi ? "
" Yarın demiştim ya , nasıl gidicem şimdi ne yalan bulucam acaba " diye kendi kendime konuşuyordum

" Sevgilim hastaydı de , Ateşini düşürmek için yanında kaldım de " dedi sırıtarak

" Hepsi senin yüzünden gece burda kalmamalıydım biliyorum rahat durmayacağını niye kaldım ki " dediğim de Ateş yanıma yaklaştı ve gömleğimin düğmelerini iliklemeye başladı

" Ondan korkma bu kadar " dedi sakin bir sesle
" Beni kovmak için zaten bahane arıyor " diyip gömleğimi etrğin içine sokup hızla kapıya doğru koştum ayakkabımı giyip evden çıktım

Nasıl oraya varacağımı bilmiyordum keşke bir gücüm olsaydı da Hemen iş yerine ışınlasaydım
Taksi çevirip bindim , gerçi emindim bu sefer kovulmuştum , ama bir umut belki bu sefer de affeder diye düşünmeden edememiştim

Süpermarketin kapısından içeri hızlı adımlarla girip iş kiyafetimi giymek için giyinme odasına gittim
Anında kapı açılıp Müdür yanıma geldi

" Melis Hanım " dalga geçer gibi adımı söylemişti
" Çok özür dilerim geç kaldım çünkü... " duraksadım ne diyeceğimi bilmiyordum
" Bana açıklama yapmana gerek yok , çünkü artık burda çalışmıyorsun " dedi elerini göğüsünde birleştirerek

" Güven hanım lütfen " dedim sesim yalvarır gibi çıkmıştı , Kadın gözlüğünü yukarı doğru kaydırıp
" Seni iki kez uyardım , Ben böyle çalışan istemiyorum Muhasebe'ye git 15 günün parasını ödesinler" diyip çıktı

Elimdeki giyisileri sinirle yere attım , hepsi ateşin suçuydu , Tek düşündüğüm Ev kirasıydı

Dışarı çıktığımda topladığım saçımı açtım ve yarım maaşımla nasıl geçineceğimi düşündüm
Bu markete yaklaşık 1 buçuk yıldır çalışıyordum
2 küçük uyarı yüzünden bir insanı kovamazsınız ki

   🍎🍎🍎🍎

" Üzülme kızım sana iş mi yok " diyen ateş moralimi yükseltmeye çalışıyordu

" Söylemesi kolay nasılsa senin işin var "
Yanıma yaklaşıp başımı omzuna koydurdu
" Kaç kere söyledim sana orada kalmana gerek yok boşuna para veriyorsun" diye hatırlatı

" Tabi annemler de çat kapı gelince evde seni görsünler değil mi "

" Yılda bir kere geliyorlar bir haftasını arkadaşımda geçiririm nolucak " dediğinde başımı omzundan kaldırıp gözlerine baktım " Sen ciddisin "

" Evet , seni seviyorum kızım , daha nasıl gösteriyim napıyım senin için " dediğinde dudağıma ıslak bir öpücük bıraktı

" Ben bunu bir düşüneyim, neyse eve gidip kızlara haber veriyim bakalım tepkileri nasıl olacak " diyip kanepeden kalktığımda Ateş bileğimden tutu
" Daha erken biraz daha kal "
" Gitmeliyim" diyip çantamı omzuma atıp çıktım evden Yol boyu düşündüm Ateş'te kalma fikrini
Benim için iyi olabilirdi , kira param da bana kalırdı