SÖZ (BxB)

20.Bölüm 🌸

İyi okumalar 🌸

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Eymen
Sabahın erken saatlerinde uyanmıştım sevdiğim adamın yanında. Herşey çok güzel olacaktı bundan sonra. Kalplerimizi birbirimize açmıştık artık ve bizden mutlusu yoktu.

Batuhan'ın yanağına tüy kadar hafif bir öpücük kondurup sessizce kalktım yanından. Banyoda işlerimi hallettikten sonra mutfağa geçtim. Kahvaltı hazırlayıp sürpriz yapmak istiyordum. Bugün tatil yapabilirdik. Birbirimize zaman ayırabilirdik. Çay suyunu ocağa koyduktan sonra kahvaltılıkları hazırlamaya başladım ve yarım saat içinde hepsi tamamdı.

Odaya gidip Batuhan'ın yanına ilerledim ve başında durdum. Yatağın yanına eğildim ve uyuyan güzel yüzünü izledim bir süre. Alnına düşen saçlarını geriye atıp dudaklarımı şakaklarına bastırdım, daha sonra yanağına. Onu böyle özgürce öpmek o kadar güzel hissettiriyordu ki. Kelimeler kifayetsiz kalıyordu. Yanağından bir kez daha öpünce gözlerini araladı yavaşça. Yatağın kenarına oturdum ve görüş alanına girmiş oldum. Beni görünce gülümsedi. Ben de ona gülümsedim ve ilk konuşan ben oldum.

"Günaydınnn." dedim kocaman gülümseyerek.

"Günaydın." diye cevap verdi yüzündeki gülümsemeyle.

"Hadi kalk bakalım uykucu. Kahvaltı hazırlayacağız daha." dedim. Kahvaltının ona sürpriz olmasını istiyordum.

"Tamam bitanem." demesiyle kalbim sanki mümkünmüş gibi daha bir hızlandı. Ilk kez böyle diyordu bana. Yanaklarım yanarken hızlıca kalktım yataktan.

"T-tamam." diye saçma bir cevap vererek adeta kaçarak mutfağa gittim. Birkaç dakika sonra o da geldi. Kahvaltıyı hazır görünce oldukça şaşırdı.

"Vaay. Kahvaltıyı hazırlamışsın." dedi gülümseyerek yerine otururken. Ben de gülümsedim.

"Kalkar kalkmaz hazırladım. Sana sürpriz yapmak istedim." dedim ve çayları doldurup yerime oturdum ben de. Tabaklarımıza kahvaltılık alıp kahvaltıya başladık. Bir süre sessizce kahvaltı ettik ama Batuhan sessizliği bozdu birkaç dakika sonra.

"Kendimi evli çiftler gibi hissettim. Sabah öpücükle uyandırıldım ve bakıyorum kahvaltı bile hazır. Tam hayalimi yaşıyorum şu an." dedi. Yüzüm, masadaki domateslere taş çıkarırdı eminim. Yine de konuşmaya zorladım kendimi.

"Hayalin mi?" diye sordum. Evlilik hayali mi kuruyordu yani?

"Evet. Hayalimde eşimin beni öperek uyandırdığı ve böyle güzel kahvaltı hazırladığı oluyordu." dedi ve çayından yudumladı. Hayal kırıklığıyla, gözlerimin dolduğunu hissettim. Ama cümlesine devam etmesiyle, kalbimdeki kuşlar kanat çırpmaya başladılar yine. "Tabi hayalimdeki eşim sen oluyorsun. Uzun süre bunu hayal ettim. Seni, bu güzel günlerimizi. Sana özgürce sarılıp, öpeceğim, aşkım, bitanem diyebileceğim günleri hayal ettim." dedi ve yerinden kalkıp yanıma geldi. Önüme diz çöküp elimi tuttu. "Eymen, hayalimi gerçek yaptığın için teşekkür ediyorum sana. Hani bir söz vermiştik birbirimize hatırlıyor musun?" diye sordu. Hatırlıyordum elbette! Mutlulukla başımı salladım.

"Evet, hatırlıyorum elbette!" dedim.

Dudaklarından dökülen kelimelerle bayılacak gibi oldum. Sevinçten delirebilirdim.

"Ee ne dersin peki? Sence de sözümüzü tutmanın vakti gelmedi mi?"

Diğer bölüm final sanırım...

Anlık yazılan bir bölüm oldu 🤗

Yorumlarınızı bekliyorum 🧚‍♀️

Sizleri seviyorum 💙