The Letters We Never Sent (Amadeo Series # 1)

Prologue

DISCLAIMER: This au is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, and incidents are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. This story are full of mistakes. be aware of typographical and grammatical errors.

This story is not affliated with EAC/LPU/ADMU/UST/DLSU and other universities.

Please be advised that this story contains mature themes and strong language that are not suitable for minor audiences. Read at your own risk.

Law schools will be a major theme in this story's later chapters. The content you'll read here is based on my own study and analysis; I'm not a law student yet. Do not hesitate to correct me if I chance to have missed something or entered the incorrect information.

credits to the owner of the pic that i use in my stories' cover.

                                                                             ୨ৎ ୨ৎ ୨ৎ ୨ৎ ୨ৎ 

"Iinom ba tayo ngayon?'

Hinala ako ni Garf para tanungin kung iinom raw ba kami. Kanina pa siya ganiyan, inisa-isa na ata niya kaming tinanong tungkol dun. Alak na alak 'yan siya. Birthday ko kasi kaya siguro pinipilit nila akong uminom, alam kasi nila na simula nung nangyari 'yon 5 years ago ay hindi na 'ko naging komportableng mag celebrate ng sarili kong birthday. May trauma na siguro.

"Ang kulit ng mama mo 'no?" Bara ni Adri sakanya. "Sabing hindi nga komportable si Jianne mag birthday e,"

"Dahil parin ba sakanya?" Makahulugang sabi ni Samiel.

Ang lakas parin ng epekto niya sa akin. Kahit hindi ko narinig ang pangalan niya ay alam kong nanunumbalik lahat ng sakit. Sobrang sakit parin, hindi parin ako makaahon. Hindi na ata ako makaka-ahon. Gusto ko na siyang kalimutan, i swear to God. Kaso bumabalik lahat, e. Hindi ako galit sa kanya. Alam kong tama ang naging desisyon niya, wala akong karapatan para pang himasukan 'yon,

"Ano ba, Samiel! Wag mo na ngang binabanggit 'yang pinsan mo," Sabat na naman ni Adri sa usapan. "Nakakairita, e!"

"Tama na. Oo", iinom tayo," Kahit alam ko pang hindi ko pa kaya ay umoo nalang ako, para sa ikakatahimik nila, na ako rin. Ilang taon na ba ang lumipas bakit bitter pa rin ako. Ang tagal na nun, malamang ay naka usad na rin siya.

Sa tingin ko ay kailangan kong gawin ang mga bagay na nakakapagpa-alala sakin. Kailangan kong palitan 'yon ng masasayang alala, kasama ang mga kaibigan ko. Masaya ako para sakanya. Natupad niya na 'yong pangarap sana naming dalawa. Baka may anak na rin 'yon. Ang laking insecurity talaga kapag bakla ka. Ang fucked up masyado ng mundo para sa amin.

"Jianne, okay lang sa amin kung gusto mo munang hindi icelebrate ang birthday mo," Samiel na ang nag salita ngayon. "Next time nalang, marami pa namang next time."

"Okay na 'ko, guys! Thank you sa inyo."

Mabilis nag daan ang araw. Birthday ko na, parang kahapon lang ay nag uusap kami kung anong gagawin ko sa birthday ko, o kung anong iinumin namin. Napag usapan namin na pag tapos ng klase kami iinom, buti nalang ay friday na, makakapag walwal. Parang pinapahirapan ako ng panginoon, ang dami kong naging recit ngayong araw. Quota na 'ko. Gusto ko lang namang mag birthday at uminom.

 From: Garf

Boi, sure ka okay ka lang? yk, pwede naman natin iresched 'to