Stay With Me ||Ross Lynch

11.Bölüm.

Merhaba! Yeni bir bölüm ile karşınızdayım.Bildiğiniz gibi yarın okullar açılıyor ve size çok çok başarılı ve güzel bir okul dönemi diliyorum.Umarım sene sonu hepinizin yüzü güler.İki bölüm paylaştım bu bölüm biraz kısa oldu ama diğeri uzun.Nisan'da ikinci teog sınavım olduğu için artık bölümler hafta sonu ve ikişer ikişer bölüm olarak gelecek.Hem bölüm sayısı çoğalacak hemde benim yüküm birazda olsa hafifleyecek.Bölümü sevmenizi umuyorum ve sizi çok seviyorum :)! 

Yeni bölüm...

Ross bana yaklaşıyordu ve ben daha karar vermemiştim.Ya şimdi ya asla.Tamam,bu çok saçmaydı.Dudakları aralanırken kalbim durmuştu.Ayaklarımın titrediğini hissettim,karnımda binlerce karınca kamp kurmuştu."Ro-" sözlerimi Ross'sun dudakları kesti.Tanrım,ben onu öpüyordum.Yıllardır aşık olduğum adamı.Ölüyordum sanırım.Dudakları yumuşacıktı.Benden ayrıldığında ne diyeceğimi bilemedim.Çok kısa fakat,beni hayatım boyunca unutamayacağım bir anıya sürükleyen bir öpücüktü.

Yanaklarımın kızarıp alev aldığını hissettim."Seni seviyorum."dedi.O beni seviyordu.Yaptığım tüm aptallıklara rağmen,tüm hatalara rağmen beni seviyordu.Bir kaç ay önce onu yüzünden krizler geçirdiğim çocuk beni seviyordu."Bende seni seviyorum."dedim ona.

-

Karavandan içeri girdik.Beş dakika önce oluşan utancım,hala doruktaydı."Hadi uyuyalım."dedi Ross.Gerçekten çok uykum gelmişti.Göz kapaklarımı zar zor açık tutuyordum."Tamam,ben nerede yatacağım."dedim.Kaşlarını çattı.Ama çok kısa bir süre sonra tekrar normale döndürdü."Yanımda yatacaksın." dedi.Gözlerimi pörtletme isteğimi zor bastırdım.Yanaklarım tekrar yandı.Ross utandığımı anlamış olacak ki sırıttı."Ne oldu,cazibeme dayanamaz mısın.?" dedi.Ross'u çok seviyordum bu kesindi.Fakat bazen çok ukala olabiliyordu."Tabii,tabii."dedim ve deviremediğim gözlerimi devirdim.

Tişörtünü kasları görünecek şekilde biraz kaldırdı ve başını geriye hafifçe sallayıp alayla tebessüm etti."Ah,hadi ama! Bu cazibeye kim dayanabilir ki.?" dedi,güldüm.Ukala olmak bile çok yakışıyordu."Dayanabilecek bir tek kişi söyle."dedi.Kollarımı birleştirdim ve onun gibi alayla sırıtıp "Ben."dedim.İtiraf ediyorum,hayatımda söylediğim en büyük yalandı.Tişörtünü indirdi ve elini uzattı.Eğer her elini tuttuğumda kalbim böyle atacaksa önceden haber vermeliydi.

Titreyen elimle elini tuttum ve odaya yürümeye başladık.Ross yatağa uzandı ve boş olan yere hafifçe vurarak gelmemi işaret etti.Kalbim çıkıp şimdi yere düşecekti.Yavaşça yanına yattım.Bana sarıldı ve bende kollarımı beline doladım.Kokusu...Sanki cennetteymişim gibi hissettiriyordu.Onun kollarında iken kendimi hiç bir yerde olmadığım kadar güvende hissediyordum.Parfüm ile karışmış,değişik,tanımlayamadığım bir kokusu vardı.Gerçekten bu olanların bir rüya olmasından korkuyordum.Çok uçuk olaylardı bunlar.Gerçek olamayacak kadar mükemmel ve tuhaftı.

Ben ne zaman Ross Lynch ile sevgili olacak kadar güzelleşmiştim.? Eğer bir gün bu rüyadan uyanırsam bir daha asla gülmeyecektim.Tanrım.! Bir kaç yıl önce sadece fotoğraf çektirmeye bile razı olduğum adamın sevgilisiydim ben.Mükemmellik havuzunda yüzüyordum sanki,ve sonra aklıma gelen bir şeyle tüm mutluluğum sona erdi.Bir ay sonra okullar açılıyordu.Ezik gibi görüldüğüm yere gitmek zorundaydım.Onlar için ben;İnek,ezik,çirkin ve ödev makinasından başka bir şey değildim.

Onlara Ross'un sevgilisi olduğumu söylemeyecektim.Çünkü söylersem ne olacağını tahmin edebiliyordum.Tüm kızlar Ross'un üzerine atlayacaktı.Fakat yinede normal bir sene olacaktı.Ross'u ve sadist babamı saymazsak.

Daha falasını düşünmeye,Ross'un muhteşem kokusu ile uyku izin vermedi ve yavaşça tanımlayamadığım koku içerisinde rüya cennetine daldım.

-

Ross arabayı çalıştırınca arkama yaslanıp derin bir nefes aldım.Eve dönüyorduk,yani çok kısa sürelik tatilimizin sonuna gelmiştik.Çok kısaydı fakat hiç unutamayacağım bir kaç an yaşamıştım.Ross beni öpmüştü,Ross ile uyumuştuk, Ross ile yemek yapmıştık ve birlikte hamakta sallanmıştık.Bunlar benim için yeter ve artardı mutlu olmak için.Babam ne yapıyordu acaba,annem beni aramış mıydı hiç.? Tanrım hayat ne garipti.Bir kaç ay önce karıncayı bile incitemeyen babam,şimdi beni öldürmek istiyordu.

Gülümsemesine ölebileceğim bir insanın sevgilisiydim.Tüm bunlar bir açıklama gerektiriyordu.Gözlerimi kapadım.Müzik dinleme fikri aklıma gelince heycanla gözlerimi açıp Ross'a baktım."Sizin grubun şarkıları var mı.?"

diye sordum.Ross güldü ve başını salladı,müzik listesinde Stay With Me şarkısını görünce ellerimi bir birine çarptım ve şarkıyı açıp keyifle arkama yaslandım.İşte bu şarkı tam Ross ve bana göreydi.Hayatım boyunca benimle,yanımda kalmasını istiyordum."Benimle kal Alexandra."dedi Ross.

Dizlerimin titrediğini hissettim.Tanrım,aşk ne güzeldi.Bence bu şarkı bizim şarkımız olmalıydı.Bizi anlatıyordu."Belki sen hep özlediğim olabilirsin,tüm geride bıraktıklarımdan." dedi Ross.Şarkının en güzel sözünü mırıldandı ve araba kullanırken dikkatinin çabuk dağılmasına rağmen uzanıp yanağımı öptü.Güldüm ve kızaran yanaklarımı gizlemek için başımı eğdim.Onu öyle çok seviyordum ki,artık ben bile bu sevginin aşktan öte olduğunu anlamıştım.