"Sakın ağzını açıp itiraz etme" dedi
Sinirle ayağa kalktım.
"İtiraz etmiyim öyle mi? Bu güne kadar ne istediyseniz yaptım. Her defasında hata bulmaya çalıştınız. Bu olmaz baba olmaz bu sefer istediğiniz olmayacak" dedim hem ağlıyor hem de bağırıyo...
Sonunda her şey bitmişti. Beni gelinlikle odada beklerken onlar aşağıda eğleniyordu. Kapının açılmasıyla bakışlarım oraya döndü. Hakan gelmişti. "Sen daha üzerini değiştirmedin mi?" Dedi bana bakarak. Konuşmak için ağzımı açmıştım ki avluda patlayan silah sesiyle çığlık atarak ellerimi başıma siper ettim. Aşağıdaki müzik sesleri kesilirken hakan yanıma gelip benim arkasına aldı. "Odadan çıkman ben ne olduğuna bakıp geleceğim gülüm" dedi bana bakarak ona sarılıp "Lütfen dikkat et" dedim saçımın arasına bir öpçük kondurdu. Odadan çıkıp giderken ben de pencereden gelen kişiye baktım. Annem gelmişti. Elinde babamın silahı vardı. Onu durdurmam lazımdı. Ben de odadan çıkıp aşağı avluya indim. Annem beni görünce nefretle bana döndü. O nefreti gözlerinde görmüştüm. Hakan benim geldiğimi görünce sinirle beni arasına aldı. "Sana oda da kal demiştim" dedi Cevap verme gereği duymadım. Annem sinirle elindeki silahı hakan çevirdi. Etrafı Hakan'ın adamlarıyla çevrildi. "Senin yüzünden kocam ve oğlum öldü. Sen katilsin" gözleri gözlerimdeydi. Gözlerim dolmuştu. Ağlamamak için dudağımı dişliyordum. "Ben hiç bir şey yapmadım" dedim fısıltıyla aslında bunu ona değil kendime söylüyordum. Ben Hakan'ın önüne geçtim. Alayla sırıtıp baştan aşağı süzdü. "Onlar yaşamıyorsa sen de yaşamıyacaksın" dedi ateş edecekti ki. Avlunda silah sesleri yankılandı. Bakışlarım yerde kanlar içinde yatan annemdeydi. Koşarak yanına gittim. "Anne aç gözlerini lütfen" diyerek annemin başını kucağıma koydum. Annemi gözlerimin önünde vurmuşlardı. O kanlar içinde yatıyordu. Korkudan titremeye başlamıştım. Birinin beni çekmesiyle ağlamam şiddetlidi. Herkes bana bakıyordu ama bu umrumda değildi annem ölüyordu. "Anne..." diye bağırırken hakan beni içeri geçiriken diğerleri de annemi hastaneye götürüyordu. Ben de gitmek istiyordum. Ama Hakan beni tutuğu için harket edemiyordum. "Hakan bırak beni annemi görnmek istiyorum" dedim biliyordum izin vermiyeceğini. "Sakin ol gülüm sakin ol" dedi saçlarımdan öpüyordu.... Ailem yoktu artık kimsem kalmamıştı. Babam ve abim ölmüştü. Peki kim öldürmüştü onları. Bakışlarımı Hakan'a çevirdim. Ne olduğunu anlamıştı sanırım konuşmasına izin vermeden konuştum. "Abimle babamı sen öldürdün" dedim korkuyla onu üzerimden itmeye çalıştım olmadı. "Bırak beni pislik herif bırak" dedim bağırarak zor da olsa ayağa kalktım. O da kolumdan tutup duvarla arasında sıkıştırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Canım acımıştı. "Sözlerine dikkat et Gamze" dedi dişlerinin arasında "dikkat ediyim öyle mi sen katilsin babam abim şimdi de annem öldürdün neden ya neden ailemi benden aldın" dedim ağlayarak "Aile mi? Gerçekten mi seni nasıl dövdüklerini her defasında seni suçladıkalarını sırf para için sana o piçin tecavüz etmesi hangi aile bunlara izin verir" dedi o da sinirliydi. Haklıydı. Sözleri ağırdı. Ve sanırım zoruma gitmişti. Ne olursa olsun onlar beni sevmede ben seviyordum onları. Ona birşey demeden odaya çıktım. Duş almam lazımdı. Odya girip banyoya girdim ve kapıy kilitledim. Kanlı gelinliği çıkrtıp sıcak suyun altına girdim. Bileklerim hala iyleşmemişti. Ama bu umrumda değildi. Sıcak suyla tüm vücdum rahatlarken kapı sert bir şekilde çaldı. Hakan olduğun biliyordum. Sinirle suyun içinden çıkıp bornozumu giyindim ve sıcak suyu kapatarka ilk kilidi ardından kapıyı açtım. Hakan'a ne var dercesine kafamı salladım. "Özür dilerim öyle söylemek istemedim" dedi ben cevap vermedim. Ne kadar hakklı olursa olsun o sözleri söylememesi gerekirdi. Kıyafetlerimi alıp banyoya girdim. Giyindikten sonra odaya geri döndüm. Hakan ortalıkta görünmüyordu. Odadan çıktığımda aşağıdan Hakan'ın sesi geldi. Telefonla konuşuyordu. "Anne durumu nasıl?" Dedi istemsizce sorduğu her halinden belliydi. "...." " tamam sizin orda beklemenize gerek kalmadı eve gelin yatın işlemleri yaparım ben" dedi ve telefonu kapattı. Annem ölmüş müydü? Lütfen öyle vir şey olmamış olsun. Ağlayarak odaya gidip yatağa oturdum. Hayır ya annem ölmüş olmazdı. Neden ölmesin neden senin yanında kalsın senden nefret ediyor Annem benden nefrer etmiyor sadece sinirliydi. O beni bırakmaz benim haberim yoktu bundan ben kimseyi öldürmedim. Sen intihar etmeseydin onlar ölmeyecekti annen yanında olacaktı Benim yüzümden değildi. Onlar yüzünden bana tecavüz etti. Anim bunu hak etti. Peki annenle baban onların suçu neydi? Onlar senin yüzünden öldüler sen onları kendi ellerinle öldürmemiş olabilirsin ama senin suçun sen katilsin KATİL Resmen kendimle kavga ediyordum ve o kazandı. Ama ben katil değilim Evet katilsin sen KATİL AİLENİN KATİLİ "Hayır ben katil değilim" dedim ağlıyordum. Kapını açılmasıyla içeri hakan girdi. Ağladığımı görüp yanıma geldi ve sarıldı. "Gülüm?" Dediğinde gözlerinin içine baktım. "Ben katil değilim Ben hiç bir şey yapmadım" derken Beni kendine çekip sarıldı. En azından kokusu beni sakinleştirmişti. "Annen ölmedi merak etme durumu iyi şimdi sadece ilaçlar yüzünden uyuyor" dedi kısa açıklama yaptı. İnanma ona Annen öldü O konuşma tekrar ortaya çıkmıştı. Annem ölmedi o yaşıyor Sana annenin öldüğünü söylese sen ona böyle sarılabilecek miydin? Hakandan uzaklaşacaktım ki hakan beni daha sıkı sardı. "Gülüm" dedi tekrardan...
