"O ışık bir gün gelecek ve karanlık yolu aydınlatabilecekti."
Kaan Demirel
Sessizlik...
Ve sadece denizin kıyıya vuran dalgaları...
Denizin kıyısına oturmuş denizi izlerken diğerleri ise sessizliklerini bozmadan oturuyorlardı.10 dakika önceki gülüşlerden eser kalmamıştı.Arasın ortamı terk etmesi ile büyük bir sessizlik ortamı ele geçirmişti.
Değişikti.
2 sene önce buraya gelişimizi çok iyi hatırlıyordum.Buradan nasıl uzaklaştığımızı,buradaki gülüşlerimizi çok iyi hatırlıyordum.O an Arasın ne hissettiğini çok iyi anlamıştım.Gözünde ki yaşın akmaması için ortamı terk etmişti.O da çok iyi hatırlamıştı.
Ama o da şunu çok iyi biliyordu.
Geçmiş her zaman geleceğimize o çirkin ışığını tutacaktı...
O ışık bir gün gelecek ve karanlık yolu aydınlatabilecekti.Ama içindekileri de dışa vuracaktı.
Ve herkes o ışığa muhtaç olacaktı.Kimse o ışığın yanmasına hayır diyemeyecekti.
"Hadi ya kendinize gelin!"Burcunun ortamı dağıtmak adına bağırarak ayağa kalkması üzerine diğerleri de ayaklanmıştı.
"Ay evet bence de hadi şu Arası bulun getirin!"Masal Berkeyi işaret ederek onu Arası bulması için ormana doğru yollamıştı.Masal Arasın çok fazla yalnız kalmasını istemiyordu.
Berke geri getirmek için gittikten sonra sessizlik uzun bir süre devam etti.Konuşmuyorlardı.Daha doğrusu o an konuşamıyorlardı.Sanki hepsi konuşmaya başlasa onlarca cümle sıralayabilecek gibilerdi.Ama içlerinden gelmiyordu.Eğlenmek için geldikleri bu kumsal onları geçmişim karanlık sularına esir etmişti.
Yaklaşık yarım saat sonra Berke yanında Aras ile geri gelmişti.Aras'ın beş karış suratı mutlu olmadığını gayet belli ediyordu.
"Abi yola çıksak mı artık?"Kerem durumu anlıyıp ayaklanmıştı.Diğerleri de onaylayıp kalkmışlardı.Herkes arabaya doğru giderken Aras son bir kez kumsala bakıyordu.
"Çok aklın kaldı be Aro yürü hadi!"Arasın omuzuna kolumu attıktan sonra beraber arabaya doğru yürümeye başladık.Şuan ona soğuk davranmanın veya aramıza bir mesafe koymanın zamanı değildi.
"Nasıl kalmasın be Kaan?"
"Çok bakmazsan kalmaz aslında ama hadi yürü!"Hızlı bir şekilde onu çekerek arabanın oraya varmıştık.Kerem çoktan sürücü koltuğuna oturmuştu.Burcu ise hemen yan koltuğa oturup arkadaki kargaşadan uzaklaşmıştı.Manzaraya bakarsak Aras'ın kucağıma oturacağını anlıyordum.
"Nolur seninle de bir göt muhabbeti yaşamayalım."Aras gülerek kucağıma doğru otururken Berke kahkaha atmadan edemiyordu.
"Tabi seninki sağlam!"Aras,Berkeye doğru içindeki nefreti kusunca Berke susmuştu.
"Abi burada olan bana oluyor!"Masal cama doğru yapışmış oturmaya çalışıyordu.Kafasını bana doğru uzatmış sanki onu oradan kurtarmamı bekliyordu.
"Kızım rahat dur!"Buse Masala bağırırken Kerem bu kavgayı bastırmak için radyodan şarkı açmaya karar vermişti.
"Kerem bu hayatta verdiğin en doğru karardı."Kerem cidden aşırı iyi yapmıştı.
"Ne sandın aslan parçası!"Bana doğru aynadan göz kırparken mutlu gözüküyordu.
"Aras dilini mi yuttun lan?"Berke bir süre konuşmayan Arasa dönüp bağırınca Aras onu takmayıp. Kulaklığını takıp şarkısını dinlemeye devam etmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Denizdeki Gökyüzü
Подростковая литератураBazı gerçekler vardır ölüm gibi saklanan,bazı insanlar vardır ölüm gibi sessiz dolaşan... Aras ve Kaan birbirine zıt iki karekter,ama deniz ve gökyüzü gibi birbirine ömürleri boyu bakmak zorunda olan iki kişi. Hayatlarındaki her kayıbı bir yıldıza k...
