Sende Hissettin Mi? +18

15.Bölüm

.

Kendi cennetimi kendi ellerimle cehenneme çevirmiştim. Uçurum yamacından aşağı baktığımda etraf  öylesine düzenlenmişti ki... Kocaman bir havuz gözüme çarptı. Ne için vardı bilmiyorum ama bir insan bu havuzun içinde yüzerken nefessiz kalıp boğulabilirdi. Diğer yerlere ise bi anlam verememiştim. Yüksek sesle çalan melodi bana bir zili anımsatırken gözlerim Semih'e kaydı. "Hadi! Kahvaltı saati gidelim ve birşeyler yiyelim." Bana açıklama bile yapmadan elimi tutup sürüklercesine çekiştirdi...

Büyük bir rezidansı andıran yere bizi soktuğunda 2. Kata çıktık. Gelen yumurta kokusu midemi bulandırırken daha fazla dayanamadım ve konuştum. "Artık bi konuşsak ya?"

"Karnım aç kararlarımı sorgulama ayrıca yemek yerken de konuşabiliriz biliyorsun değil mi?" Ufak çaplı bir göz devirdiğimde onun peşinden gittim annemden haberim olmadığı için birşeyler yemek gelmiyordu içimden. Semih eline aldığı tabağa birşeyler koyarken ben sadece kendime çay almıştım. Burası epeyce geniş bir alandı diğer yemekhanelere bakılırsa burası içine 1000 kişiyi rahat alırdı. Masalardan birine oturduğumuzda benim yönüm yemek alınan yöne dönüktü. Ve bu yemek sırasında nadiren kadın görüyordum, erkekler ise bana alıcı gözüyle bakıyomuş gibime geliyordu. Kendimi rahatsız hissettiğim için konuya bir yerden girmek istedim. "Nerdeyiz?" Semih ağzına bir salatalık daha attı ve yutana kadar bana cevap vermedi.

"Burası bir tesis, konum bilgisi istiyorsan bu gizli bilgi. Eğer neden burada olduğunu merak ediyo isen beni iyi dinlesen iyi olur." Derin bir nefes aldı. "Eğitime ihtiyacın var bir hafta kadar burada kalacaksın ve tüm eğitimlere gireceksin. Sonrasında sana bir hafta daha tanıyacağız... Ve sonrasında size verilen işe ayak uyduracaksınız." Ona baktığımda aklımda sadece iki şey takılı kalmıştı. "Birincisi bu süre zarfında ben burada mı kalacağım, ikincisi hadi kaldım diyelim ikinci haftayı neden burada geçirmek zorundayım?" Alayla kaşları kalktığında derin bir nefes aldı. "Burada kalacaksın ayrıca bunları yapmak zorundasın çünkü sözleşmeyi imzaladın." 

Ona sen ciddi olamazsın der gibi baktım evet şuan bu adamı öldürmek istiyordum. Benim annem hastanedeydi ve bana burada kalacağımdan bahsediyordu. Tam ağzımı açmıştım ki daha ben söze girmeden o girdi. "Anneni görmen için seni ona götüreceğim. Uyandığında yanında ilk seni görecek. Doktorlarla iletişimdeyim."  Derin bir nefes aldığımda abimleri nasıl geçiştireceğimi düşünüyordum. "Hadi gel sana odanı göstereyim." Onu onayladığımda bu sürecin çabucak geçmesini istiyordum.

Asansöre bindiğimizde 27. Kata çıktık. "Odan benim odamın yan tarafında olacak. Seni buradakilerden biraz sakınsam daha iyi olacak. Sana gireceğin eğitimlerin listesini ve saatlerini vereceğim. Telefonunu da gerekmedikçe kullanmazsan bizim için pek bir sorun teşkil etmezsin." 

Beni odanın kapısına bıraktığında öylece baka kaldım arkasından.  Arkamdan gelen adım sesleri ile yönümü o yöne çevirdim. "Ezlem hanım bunlar sizin. Oda kartınız ve diğer ihtiyacınız olan herşey var burada. Ama yine de bir şeye ihtiyacınız olduğunda Semih Bey'e sözleminiz yeterliymiş." Benim birşey dememe gerek kalmadan adam yanımdan uzaklaştı. Oda kartı olarak verdiği şeyi alarak kapıyı açtığımda kendimi buraya yabancı hissetmiştim. Elimdeki şeylerin arasından gözüme çarpan kağıdı aldığımda bunun çalışma çizelgesi olduğunu gördüm.

Yarınki çalışma programı aralıksız bir tempo gerektiriyordu. Kendimi daha fazla zorlamayarak yatağa attığımda odayı inceleme fırsatım oldu. Bi duvar sadece camlardan ibaretti ve balkona açılan bir kapısı vardı. Perdeler ve yatak kahve tonlarındaydı odanın duvarları grimsi bir renkti ve sadeydi. Odanın içinde yalnızca tuvalet ve banyo vardı ve gayet şıktı... Gözlerim kendi bağımsızlıklarını çağırınca onlara itaat ederek gözlerimi kapadım yarın zor bir gün olacaktı...

.
.
.

Arkadaşlar iki hafta sınavlarım var tabi bölüm atmaya çalışacağım sizlere ama bu biraz uzun zaman alabilir lütfen kusura bakmayın. 😔