Karanlıkta Açan Papatya

14.Bölüm Papatya

***
...belki bunu benden ilk defa duyacaksın ama sende beni iyileştiriyorsun papatya...

RÜYA'DAN

Mertin birden beni saran sert kollarıyla birden şok oldum durduk yere bana sarılmıştı ve çok kötü duruyordu.Sarılmasına karşılık veremiyordum yapamıyordum .

Mert derin nefes alıp kollarını belimden çekti.Gözlerimin içine içine bakıp dudaklarını araladı.

"Biliyorum belki şu an bana çok kızacaksın sana sarıldığım için ben özür dilerim yani sadece birden içimden sarılmak geldi."

Mert bunu o kadar çocuksu ve ağlamaklı bir sesle söylemişti içime esmişti sesi adeta.

"Kızdın mı?"
Onu kırmak istemiyordum ne olursa olsun

"Hayır kızmadım."dedim gülümseyerek.

Mert odamın kapısını kapatıp yere oturdu ve kapıya yaslandı.
Ne olmuştu bu çocuğa böyle?Eski Mert gitmişti yerine yeni bir Mert gelmiş gibiydi en son onu 1,5 saat önce görmüştüm bu kadar kısa bir sürede ne değişmişti ki ?

Karşısında dikiliyordum yanına gitmeye cesaretim yoktu şu an kim olsa çoktan yanına gidip ne olduğunu sormuştu bu yüzden işte insanlar beni değilde başkalarını seçiyordu.

Ortaokulda bir çocuktan hoşlandığımı sanmıştım içten içe onu seviyorum gibi geliyordu bana ama onun da beni sevmesi için hiç bir şey yapmamıştım her gün okula gidip onun ve yanında gezen kızın samimi tavırlarını izlerdim.

Çok net hatırlıyorum bir gün çocuk onlara baktığımı görüp beni azarlamıştı.Ne bakıyorsun çek o pis gözlerini üzerimizden demişti.

Sürekli benimle ikisi de alay etmişti bu yüzden o günden beri kızlardan da uzak duruyordum ama erkeklerden daha çok.

Ama Mert benim çizgimi geçmişti hemde nerdeyse tüm çizgilerimi kendimi ona kaptırmamak gerekiyordu bu ikimiz içinde iyi olmazdı.

Hem Mert daha iyilerine layıktı.

"Ne yani aşıksın ama daha iyilerine mi layık diyorsun Rüya?"

"Her şeyi aşk anlama iç ses daha iyi arkadaşlara demek istedim.Mert benim arkadaşım yani."

Ne benden ses çıkıyordu ne ondan Allah kahretmesin ki bir adım atamıyordum yapamıyordum.

O benim için her şeyi yapmıştı ben neden bu kadar basit bir şeyi ona çok görüyordum ki.
Aniden gelen cesaretle yanına gidip hemen önüne oturdum ve görüş açısına girmeye çalıştım.

"Mert ne oldu iyi misin?"

"İyiyim desem inanacak mısın?"dedi kafasını yana yatırarak.

Ben ilk defa Merti bu kadar çökmüş bu kadar bitkin görüyordum.

"İnanmayacağım ne oldu anlat ne olursa olsun."

Mert yine ortamdan koptu ve uzun süre sustu ne yapmalıydım daha önce kimseyle konuşmaya çalışmamıştım hep benimle konuşan taraf onlar olmuştu.

"Nasıl başlayacam bilmiyorum."dedi sesinde tınıyla beraber yerin dibine girmek istedim.

"Nerden nasıl başlarsan başla ama başla ."dedim gülümseyerek.

Gülümsememden cesaret bulmuş olacakki derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Rüya bu dediklerim çok değişik gelecek biliyorum ama ben buraya yani sizin okula gelmeden önce bir sürü yer değistirdim.Babam sürekli tehlikedesin dedi neyden kaçtığımı bilmeden sürekli bir yerlere gönderdi beni.Nedenini sorduğumda hiç bir şey hiç ama hiç bir şey demedi bu zamana kadar hiç arkadaşım olmadı kimseye yakın olmadım olamadım."