Gözlerimi açtığımda yanımda Derek'i göremedim. Aşağı indiğimde mükemmel bir kahvaltı beni karşılıyordu. Bunu Derek mi yapmıştı? Ölsem inanmam. Salondan sesler duyduğumda, yukarı çıkıp rutin işlerimi hallettim. Sonra aşağı indim. Gruptaki herkes oturuyordu. Beni görünce 'günaydın' dediler. Derek yanıma geldi, arkamdan sarıldı. "Günaydın güzelim." diye mırıldandı. Isaac bize tuhaf bir bakış attı. Arkadaşlarla masaya oturduk ve kahvaltı yapmaya başladık. Sanırım kurt gibi acıkmışlardı çünkü masadaki her şey bitmişti. Kızlarla birlikte masayı topladık. Tabakları yerine koyarken boyum yetişmediği için Isaac'i çağırdım. Bu sefer de Derek tuhaf bakışlar atıyordu. Her şeyi yerinde koyduktan sonra hazırlanıp çıktık. Okula gidene kadar konuşmuştuk. İlk ders matematikti, şaka gibi. Derse katılmak istemiyordum ama Scott'ın derse girmediğimi Derek'e söyleyeceğini bildiğim için zorundaydım.
*******
Okuldan eve dönerken yanlızdım. Bu sefer kızlar yoktu. Sürekli biri beni takip ediyormuş gibi hissediyordum. Güçlerim yok olduğu için su tanrıçası ile iletişim kuramıyordum. Arkamdan bir dal kırılma sesi gelince korkarak arkamı döndüm. Kimse yoktu, sessizce eve yürüdüm. Hemen eve gidip kapıyı kilitledim. Kalp atışlarımdan korktuğumu anlayan Derek yanıma geldi.
"Bir şey mi oldu?" diye sordu.
"Şey.. yani.. yok bir şey. Ben odama çıkıp ödevlerimi yapayım." deyip kaytarmaya çalışırken kolumu tuttu. Sert tuttuğu için kolumu çekmeye çalıştım. "Canımı acıtıyorsun!" Derek'in sinirlendiği belli oluyordu çünkü gözleri kurt gözlerine dönüşmüştü. Kırmızı gözlerine bakarken canım acıyordu. Onu nasıl düzeltebilirim?
"Derek... Acıyor, lütfen yapma." çantamı yere atıp ona baktım. Gözlerine bakmamaya çalışıyordum. Kalbimin sesini dinleyerek boynunu elimle tutup kendime çektim. Dudaklarını dudaklarıma bastırdım. Yavaştan karşılık veriyordu. Ayrılmak için geri çekildiğimde beni kucağına aldı ve öpmeye başladı. Belimi sıkarken beni koltuğa attı sonra üstüme doğru gelip öpmeye başladı. Elleriyle sıkıca belimi sarmıştı. Sanırım ilk kez birinin yaptığı bir şeyden zevk aldım. Evi saran polisler bütün güzelliği bozmuştu. Ne oluyordu, neden kapıyı kırmaya çalışıyorlardı.
"Derek ne oluyor!?"
"Bebeğim, bir şey olmuyor. Sen sakin ol tamam mı?" polisler içeri girince korkmaya başlamıştım. Titriyordum bile. "Efendim burada bir kadın var!" diye bağırdı birisi. Derek'i kelepçelerken gözlerimden yaşlar aktı. "Ağlama sakın, ağlama.. En kısa zamanda geri döneceğim." yere oturup ağlamaya başladım. Neden sevdiğim bütün insanlar gidiyordu. Biri gelip beni kaldırdı.
"Bizimle gelmelisiniz." onu takip ettim. Arabaya binip gittik. Derek'in olduğu araba önden gidiyordu. Arkada sessizce ağlıyordum. Derek ne yapmış olabilirdi. Karakola geldiğimizde beni otutturdular. Hemen Scott'ı aradım.
+Scott...
-Bir şey mi oldu Betty, sesin kötü geliyor.
+Scott lütfen karakola gel, lütfen..
-Hemen geliyorum ne oldu?
+DEREK!
Derek'i görmemle çığlık atıp telefonu kapattım. Ayağa kalkmamla polisler beni tuttu. "Ağlama bebeğim, geleceğim..."
**
On beş dakika sonra Scott'lar geldi. Ağlayarak yanlarına gittim. Ona sarıldım, o da bana sarıldı. Titriyordum hala. "Derek ne yapmış olabilir?" diye mırıldandı sessizce. Cevap vermedim. Stiles'ın 'baba!' diye bağırması beni şok etmişti.
"Onu çıkartmaya çalış Scott, lütfen..." kafasını sallayıp bir odaya girdi. Derek benim yanımdan ayrılmıyordu, ne yapmış olabilir. Anlayamıyorum cidden.
Aradan on beş dakika geçti. Scott odadan çıkınca yanına gittim. "Oldu değil mi? Çıkıyor Derek." olumsuz bir şekilde kafasını salladı. Hayal kırıklığı içinde ağlamaya devam ettim. Scott beni tutup kaldırdı. "O çıkacak, ağlama." içeri gülere Chris'in girmesiyle.. O yapmıştı, Derek'i o şikayet etmişti. "SEN YAPTIN DEĞİL Mİ?! DEREK'İ SEN ŞİKAKET ETTİN ONU!"
"Şş sakin.." Scott beni tutmaya çalışırken Stiles Chris'in yanına gitti. İçeri nefes nefese Allison ve Lydia girdi. Koşarak bana sarıldı ben de onlara.
