Sen bana, sevmeyi unutturmanin disinda,baharin da yalan soyleyebilecegini,hatta o baharda yalanci bir gunesle uyanmayi ogrettin. Daha dogmamis yarinlarin adini umut koymayi gunun dogmasina yakin o umutlari unutmayi ogrettin.
Sen bana,ölüme iki kez inanamayi,ama birkez bile o ölmek denen eylemi gerceklestirmemeyi ögretin.
Sen bana, hayatin kiyisinda gezinmeyi,hatta dusme korkusundan cok birini tutmayacagini bilme korkusuyla yasamayi ogretin.
Sen bana,her seyi ogrettinde sevgilim,bir turlu senin yaptigin gibi nasil unutulur onu ogretmedin.
Yada bilmiyorum,belkide ben unutacak kadar az sevmeyi beceremedim...
