Keyifli okumalar dilerim...
Rüya Ateş
Uzun zaman sonra aynı masada ailem ile yemek yerken kendimi oldukça bitik hissediyordum,gerçekleri öğrenmem ile üzerime büyük bir yük binerken nasıl kurtulacağımdan habersizdim.
"Rüya, bir şey mi var?"
"Anlamadım."
Abim kaşığını kenara koyarken ciddi bakışları benim üzerimdeydi.
"Kötü duruyorsun, annemde aynı şekil... Neyiniz var sizin?"
Elimde ki çatalı kenara bırakırken hiç dokunmadığım tabağıda ileri itmiştim. Gözlerim annem ile buluşurken gözlerini kapatıp açmıştı. Aldığım onay ile karşımda ki üç adama baktım.
"Sizinle çok önemli bir şey konuşmam gerek."
İkizler dahil yemek yemeği bırakmışken abim çocuklara döndü ve güzel bir gülümseme ile konuştu.
"Doyduysanız odalara bakalım... Ben geleceğim yanınıza."
Çocuklar hepimize gülümseyip koşturarak çıkarken arkalarından yorgun bir şekilde gülümsedim. Bir zamanlar bizde onlar gibi küçük ve masumduk, herşeyin güzel olacağına inanan çocuklardık şimdi ise hayatın gerçekleri ile yüzleşiyorduk.
"Rüya şimdiden duyacaklarım bizi çok yaralayacakmış gibime geliyor."
Yaralamak, belki de diyeceklerime az gelen bir tabir olurdu... Kimin daha çok yara alacağı ise bilinmezdi.
"Salona geçelim."
Üç erkek kardeşimide karşıma aldığımda annem yanıma destek olurcasına oturmuş elimden tutmuştu. Derin bir nefes alarak kafamda diyeceklerimi toparladım.
"Yıllardır bildiğimiz bütün gerçekler aslında tamamen yalanmış."
Üçününde kaşları çatılırken yutkunma ihtiyacı hissetmiştim. Ellerim benden bağımsız titrerken ayakta zor durduğumun farkındaydım.
"Açık anlatır mısın abla?"
Savaş'a kayan gözlerimi hemen yere çevirip tane tane konuştum.
"Babamın ölümü bir kaza değilmiş."
"Ne?"
Hepsinin ağzından aynı cümle çıkarken devamını nasıl getireceğimi bilemiyordum. Tepkilerini tahmin edemiyordum.
"Sen ne dediğinin farkında değilsin." abim ayağa kalkmış başını iki yana sallayarak bana bakarken ben alayla güldüm.
"Farkında olmasam hepimizi derinden sarsan bu olayı size anlatır mıyım?"
"Sen hukuk ile beynini yıkamış bir kadınsın ve şuan saçmalıyorsun Rüya."
Abimin sözleri bir bıçak gibi kalbime saplanırken gözümden bir yaş akmıştı. Ben daha tam anlatamadan böyle tepki verdiyse anlattığımda ne olacaktı.
"Oktay otur ve kardeşini dinle."
"Anne ne dediğinin farkında mısın? Koskoca 16 yıl geçmiş gelmiş ne diyor."
"Söyledikleri doğru."
"Tamam dinliyorum anlat." aynı yerine oturan abime baktım.
"Babam cinayete kurban gitmiş ve katili biliyorum."
"Rüya sus." abimin gözleri kızarmış bana bakarken bende gözlerimi çekmeden ona bakıyordum. Ben gerçekleri saklayan bir kadın hiç bir zaman olmamıştım, bildiğim bir doğru varsa onun peşinden gidiyordum. Bugünde diğer günlerden bir farkı yoktu bu yüzden susmadım.
Gözümde dolan yaşları iki elimle silip ayağa kalktım ve söyleyeceklerim için kendime anlık cesaret verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDE BÜYÜDÜN
RomanceAdamın içinde bastıramadığı bir sevinç vardı.Yıllar sonra döndüğü şehirin ona ne gibi yenilikler getiriceğini merakla bekliyordu.Yıllardır unutamadığı o mavi gözleri bir daha görme umudu vardı içinde.İnanıyordu onunla bir şansı daha olacaktı. . ...
