Saplantı

Hastalıklı duygu

                               🌼

Emre beni sürekli arıyordu artık ona katlanamıyordum. Yatağımdan çıkıp üstümü giyindim.

Kot boru paça pantolonumu giyindim, üstüne beyaz tişört giyindim, beyaz spor ayakkabılarımı giyindim, elime çantamı ve kot ceketimi aldım hazırdım.

Aylin hala uyuyordu ufak adımlarla çıktım evden. Taksi çevirdim ve Emre'yi aradım.

"alo, attığım konuma gel"

tamam deyip telefonu kapattı.

Mersin'e geldiğimi öğrenir öğrenmez, ilk uçakla Mersin'e gelmişti. Gerçekten bu çocuğun tedavi görmesi lazımdı.

Gideceğim yere varmıştım, onu fazla bilinmeyen bir kafeye çağırmıştım. İçeri girdim etrafa göz gezdirdim, oradaydı.

Yanına gidip oturdum, ama o ayağa kalkıp elini uzatmıştı. Görmezden gelip direk konuya girdim

"derdin ne?"

Şaşırarak baktı

"Benim derdim sensin."

sesli bir şekilde güldüm, elimdeki yüzüğü gösterdim.

"biz evleniyoruz, seninde derdin bitmiştir diye düşünüyorum."

inanamayarak baktı bana.

"Sen benden başkasına bakamazsın Burcu."

bu sefer gülüyordum.

"Ya sen ruh hastası mısın acaba?"

Bu sefer gözlerindeki ateşi görüyordum.

"Burcu beni delirtme yapacaklarıma inanamazsın."

Burcu "ne yapacaksın ya burası dağ başı mı?"

Çok sinirlenmiştim. Ayağa kalkıp dışarıya çıktım peşimden gelip kolumdan tuttu beni.

"öylece gidemezsin ben seni seviyorum."

sesli bir şekilde güldüm.

"Emre anla artık seninki sevgi değil, seninki hastalık. Lütfen anla bunu artık."

yola çıkıp taksi çevirecektim ki Emre yine engel oldu.

"ben seni istedikçe sen o adamın olamazsın bunu aklından çıkarma."

öfkesi uzaklardan bile farkedilebilir derecedeydi.

Burcu "Bırak beni artık, rahat bırak beni ya!"

bileğimi tüm gücüyle sıkıyordu.

Burcu "canımı acıtıyorsun bırak, bırak ya!"

Gözlerimdeki korku arttıkça yüzündeki hazzı görebiliyordum. Etrafımızdan insanlar geçiyordu ama hiç biri bırak yardım etmeyi polisi bile aramıyorlardı.

Birden bileğimi bırakıp boynumu kavrayıp sıkmaya başladı. Çığlık atmaya çalıştım, ama sesim çıkmıyordu.

Burcu "Bırak beni."

birden bir taksi durdu, yumrukla Emre'yi yere serdi. Hemen taksiye bindim, göz yaşlarıma hakim olamıyordum hıçkırıklarla ağlıyordum. Hemen aylini aradım.

"Aylin hemen sahile gel kimseye bir şey söyleme."

Aylin "Burcu ne oldu?"

hıçkırıklar sesimi bastırıyordu.
Konuşamadım.

Taksici bana su ve peçete uzattı.

"Ablacım hastaneye gidelim mi? kötü görünüyorsun."

"Hayır sahile gideceğim,
Arkadaşım beni bekliyor."