**PRENSESİN KALBİ**

** tek arkadaşım, tek sırdaşım **

Saraya girer girmez karşılaştığım kalabalık beni oldukça şaşırttı.....bir prensesi bu kadar kalabalık bir heyetin karşılaması hiç doğru değildi...

Ancak bir veliaht prens, bir kraliçe bu şekilde karşılanmayı hakkediyordu....

Saray dışına çıkmadan önce bu kadar sevildiğimin farkına varamamıştım...bu çok fazlaydı...abim benim gölgemde kalıyordu....oysa onun gölgesinde bile kalamayacak bir konuma sahiptim...rollerimiz değişmiş gibiydi...fakat bu hiç doğru gelmiyordu...abimi daha fazla arkamda bırakmak istemiyordum...

Belki de babamın isteğini kabul etmekle abime karşı affedilemez bir hata işlemiştim...

Bu daha fazla böyle devam etmemeliydi...ya abim ya da ben bir an önce harekete geçmeli ve bu durumu artık olması gereken hale getirmeliydik....

....................

Saraya döndükten hemen sonra ise babamın bir şeyler gizlemeye çalıştığını farkettim... Majesteleri hep meşgul biriydi... Ama son zamanlarda daha fazla meşguldü... En çok güvendiği danışmanlarıyla her akşam geç saatlere kadar toplantılar yapıyordu...bu toplantılarda konuşulanların dışarıya sızmaması içinse büyük bir özen gösteriliyordu....

Büyük bir sorun olmalıydı... Ülkemiz , ailemiz , ve majesteleri için büyük bir tehlike.... Bu durumu abimle konuşmaya çalıştım...ama beni görmeyi bile kabul etmedi..zaten onun da olanlar hakkında bir fikri yok gibiydi... O da benim gibi endişeli ve meraklı gözüküyordu....

Ama babamı bu kadar endişelendiren şeyi öğrenmeyi ve ona bir şekilde yardım edebilmeyi çok istiyorum..

&&&&&&&&&&&&&&&&

-Efendim....büyük bir sorunumuz var....

-neler oluyor... Niye bu kadar telaşlısın...

-saraydaki casuslarımızın verdiği habere göre kral sizden haberdarmış...yerinizi tespit etmeye çalışıyormuş..

-demek öyle...bunda o kadar da endişelenecek bir şey yok..

-nasıl böyle söylersiniz...bir an önce buradan ayrılmalıyız...

-bu sefer olmaz ..... Artık her şeyle yüzleşmeye hazırım..ne zamana kadar bir korkak gibi yaşayabilirim....artık bir çocuk olarak kalmak istemiyorum...

-genç efendi young ..... Bu sefer ...bu sefer son .... Son bir kez daha saklanalım....

-hayır....bana güvenen , yanımda olan ..... Ve hayatlarını benim yüzünden tehlikeye atan insanları daha fazla yalnız bırakmayacağım...bekliycem ....kralı burada oturup bekliycem....

&&&&&&&&&&&&&&&&

Duyduğum bu haber beni hayal kırıklığına uğratmış olsa da babam için sevinmeliydim..... Babam yeniden evlenecekti....Uzun zamandır boş kalan kraliçelik konumu artık doldurulmalıydı...kraliyet düğünüyle ilgili hazırlıklarla da ilgilenmek benim başlıca görevimdi....ama bu kendimi anneme karşı suçlu hissetmeme neden oluyordu....

Babamın bu durumdan memnun olmadığını da gözlerinden anlıyordum... O konuma annemden başkasını o da layık görmüyordu.... Ama saray geleneklerine karşı gelemezdi.....son zamanlarda her akşam kraliçelik konutuna gidiyor..kendince annemin hayaliyle vedalaşıyordu...sonra benim yanıma gelip...annemden bahsediyordu...

Babamın bu hali içimi parçalıyordu... Yeni kraliçenin yaşı ise benden birkaç yaş büyüktü...bu daha da tuhaf bir durumdu....

........................