Deel 15

315 8 0
                                    

P.O.V. Fabian
Het is vandaag donderdag, de dag van de begrafenis. Ik heb heel slecht geslapen en dat zie je ook wel. Mijn ogen staan vermoeid en ik heb grote wallen onder mijn ogen. Ik sta in de badkamer en gooi een plens koud water in mijn gezicht en kijk mezelf dan aan in de spiegel. Je kan het...

Ik neem een lange, warme douche en kleed me daarna in een joggingbroek en een shirt. Ik trek na het ontbijt mijn pak aan.

Ik loop naar beneden en ga bij mijn ouders aan tafel zitten. Ze staren allebei voor zich uit en eten in stilte hun ontbijt. "Goeiemorgen" zeg ik mompelend. "Goeiemorgen schat" zegt mijn moeder met een zwakke glimlach. "Heb jij je stukje goed voorbereid?" Vraagt ze aan mij. "Ik hoop het"

————

De begrafenisondernemer is aangekomen en Jackson wordt overgeplaatst in de kist. Ik krijg tranen in mijn ogen en loop naar mijn kamer. Ik kan dit niet aan...

Ik pak mijn telefoon en bel Sammie op.

Sammie: "Hey grote broer. Wat is er?"
Ik: "Ik kan dit niet Sammie. Ik kan het niet"
Sammie: "Fabian, je ouders en ik zijn er voor je, oké. We komen er wel doorheen."
Ik: "Oké"
Sammie: "Ik zie je zo bij de begraafplaats. Je kan het Fab"
Ik: "Tot zo"
Sammie: "Tot zo"

Ik hang op en laat me even op het bed vallen. Oké, ik kan het...

Ik sta weer op van mijn bed en trek mijn pak aan. In de badkamer doe ik mijn haar in model en dan loop ik naar beneden waar iedereen staat. Mijn moeder kijkt me met een zwakke glimlach aan en ik sla een arm om haar heen.

De kist is dicht en hij wordt in en lijkenwagen gereden. Ik ga samen met mijn ouders in de auto zitten en wij rijden achter de lijkenwagen aan. Ik kijk naar buiten en we zeggen onderweg helemaal niks.

Al snel komen we aan bij de begraafplaats. We stappen alle drie uit de auto en ik zie Sammie meteen naar mij toe lopen. "Hey" zegt ze, terwijl ze haar armen om mij heen slaat. Ik neem haar stevig in mijn armen en sluit even mijn ogen. "Hey" zeg ik dan terug als ze zich uit mijn armen bevrijdt. Ik zie haar ouders achter haar staan en schud de handen. "Gecondoleerd" zegt haar moeder. "Dankjewel"

Ik kijk weer naar Sammie en zie dat ze een fleurig jurkje aan heeft. Ze merkt mijn blik op en glimlacht. "Jackson wilde dat ik iets vrolijks aandeed, dus ik vond deze wel mooi" zegt ze. "Je ziet er prachtig uit" zeg ik glimlachend. "Dankjewel"

————

De ceremonie is al een tijdje bezig en dan wordt mijn naam genoemd. Ik loop naar voren en ga achter de microfoon staan. "Ik ben niet zo goed met woorden, zoals sommige van jullie weten, dus ik heb een liedje uitgekozen om te zingen. Het zal niet zo goed zijn, maar ik vond het een gepast nummer."

De muziek begint te spelen en ik heb de tekst voor me liggen (het nummer staat hierboven):

In de vroegte van de morgen
Sprak je zachtjes mijn naam
En ik wist dat je me zeggen zou
Dat het tijd was om te gaan
Je zei schat maak je geen zorgen
Ik zal altijd bij je zijn
En ik wist dat je de waarheid sprak
Door hoe je keek naar mij
Toen je zei, toen je zei
Ik ben klaar om op reis te gaan
Aan de andere kant te staan
Voorbij de grens ik sluit mijn ogen
Voor alles wat er komen gaat
'T is laat
Ik ben klaar om op reis te gaan
Ik heb alles wel gedaan
Pak mijn hand en voel het stromen
De liefde die ik bij me draag
Ik vraag je
Breng me naar het water
Breng me naar het meer
En leg me neer
It was early in the evening
She gave all that she could give
And I felt her leaving me
But I learned how to live
When she said
When she said
I'm ready to close my eyes
Steady and hold tight
I'm gonna be crossing over
To heaven and the great devine, and I
Ben klaar om op reis te gaan
Ik heb alles wel gedaan
Pak mijn hand en voel het stromen
De liefde die ik bij me draag
Ik vraag je
Breng me naar het water
Breng me naar het meer
En leg me neer
Lay me down
Ik ben klaar om op reis te gaan
Aan de andere kant te staan
Voorbij de grens ik sluit mijn ogen
Voor alles wat er komen gaat
'T is laat
I'm ready to close my eyes
They're heavy and so wide
I can feel it pull me under
Steady as the rising tide
Take me to the water
By the road that leads you down
Take me to the water
Scatter me around
Breng me naar het water
(Take me to the water)
Breng me naar het meer
Breng me naar het water
(Take me to the water)
Voor de allerlaatste keer
Breng me naar het water
(Take me to the water)
Breng me naar het meer
And lay me down
En leg me neer

Als het nummer klaar is, durf ik pas de zaal in te kijken en iedereen begint te klappen. Ik krijg een kleine glimlach op m'n gezicht en ik bedank iedereen.

Ik ga weer naast mijn ouders zitten. "Het was prachtig" zegt mijn moeder, terwijl de tranen over haar wangen stromen. Ik geef haar een knuffel en hetzelfde doe ik bij mijn vader. Ik kijk naar Sammie die nu bij de microfoon staat.

"Ik kende Jackson pas een paar weekjes, maar na de eerste dag was hij al mijn beste vriend.

Ik heb het altijd al lastig gevonden om met mensen te praten, maar toen ik bij mijn ouders binnenkwam, voelde het meteen aan als thuis. Het gesprek ging makkelijk en toen ik Jackson voor het eerst zag, wist ik al meteen dat het een goede vriendschap zou worden.

Hij vrolijkte me altijd op met zijn vreselijke foto's die hij naar me stuurde en zijn geweldige verhalen. Ik ga je ontzettend erg missen Jack. Ik zal altijd aan je blijven denken"

Ze loopt weer naar het bankje achter mij en ik kijk haar glimlachend aan. "Je deed het goed" zeg ik. "Jij ook. Je stem is prachtig" zegt ze.

————

Als de ceremonie afgelopen is en we lopen naar buiten om Jackson te begraven.

Het was moeilijk, maar ook mooi.

Sister of the Badboy •Dutch• {voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu