Won't forget (Complete )

အပိုင်း ( ၁၀ )Zawgyi

"ရိေပၚ ... ရွာလို႔ေတြ႕လား.. ၿပီးရင္ ကိုယ္ရွာေပးမယ္ "

က်န႔္ေကာ ဆီမွ လွမ္းေျပာသံၾကားမွ ၀မ္ရိေပၚသတိ၀င္ကာ က်န႔္ေကာရွိရာသို႔ေလၽွာက္လာလိုက္သည္။ ေနာက္ေက်ာကေနအသာ သိုင္းဖက္၍ လည္ပင္းသားေပၚသို႔ ႏွာေခါင္းျမဳပ္မတက္ တစ္ရွိုက္မက္ မက္ နမ္းရွိုက္မိ၏။

" ရိ..ေပၚ.."

ေရွာင္းက်န႔္ သူ႔ခါးကို တင္းၾကပ္စြာဖက္တြယ္ထားသည့္ ၀မ္ရိေပၚ ၏လက္ေပၚမွအုပ္ကိုင္ၿပီး ျပန္ဖက္တြယ္ထားမိသည္။ ရိေပၚ ၏အနမ္းေတြသည္လည္တိုင္မွတစ္ဆင့္ မတင္းတိမ္ နိုင္စြာျဖင့္ ျပင္းထန္လာ၏။

ထိုေနာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနအထားသို႔ ဆြဲလွည့္လိုက္၍ ရင္ခ်င္အပ္သြားကာ အၾကည့္ခ်င္းဆုံေစသည္။

က်န႔္ေကာဟုေခၚသည့္ ရိေပၚ၏ ၾသရွရွအသံေလးႏွင့္အတူ ရီေဝေနသည့္မ်က္၀န္းေတြသည့္ တစ္စုံတစ္ခုကိုေတာင္းဆိုေနဟန္ပင္။ ေရွာင္က်န႔္ မ်က္လႊာခ် ခြင့္ျပဳလိုက္သည္ႏွင့္ ေတာင့္တဖူးသည့္ နီေထြး ေထြး ႏႈတ္ခမ္းေလးသည္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔ က်ေရာက္လာ၏။

ႏူးညံ့ေသာအထိအေတြ႕သည္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ ေသြးေတြ ေျပာင္း ျပန္စီးဆင္းသြားသလို၊ သို႔မဟုတ္ ေသာက္ၿပီးရင္း ေသာက္ခ်င္သည့္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕၀ိုင္ကဲ့သိုပင္။ ေသခ်ာသည္က ေရွာင္က်န႔္ သည္အနမ္းေတြ မရပ္ တန႔္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ရစ္မူးေနၿပီျဖစ္သည္။

.............

၀မ္ရိေပၚ အျမဲခိုးနမ္းခဲ့ရသည့္ ‌ေရွာင္က်န႔္၏ ပုခုံးေလးထက္ စိတ္ထဲမွ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပစ္မွားဖူးသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သိမ္းပိုက္ခြင့္ ရခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ စားရသည့္က‌ေလး ငတ္သည္ ဆိုသည့္စကား ၀မ္ရိေပၚ သူ႔ကို ေျပာတာဟုထင္မိ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေရွာင္က်န႔္၏ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးသည္ စားၿပီးရင္း စားခ်င္စရာေကာင္းေအာင္ ဆြဲေဆာင္ နိုင္လြန္းသည္။

၀မ္ရိေပၚ ရင္ဘတ္သို႔ လက္သီးဆုပ္ေလးခပ္ဖြဖြက်ေရာက္ လာမွ သတိ၀င္ကာရပ္တန႔္လိုက္သည္။ ၀မ္ရိေပၚ ၏ လူႀကီးေလးသည္ ကုန္းေပၚေရာက္ေနသည့္ ငါးတစ္ေကာင္ကဲ့သို အသက္႐ူေနေလ၏။